Rozpoczęła się 3. edycja ogólnopolskiej kampanii edukacyjnej pt. „Porozmawiajmy szczerze o otyłości”. Jej celem jest budowanie społecznej świadomości, że otyłość to choroba, którą można i należy leczyć. Brak rozumienia otyłości jako choroby przekłada się na przekonanie, że jest ona świadomym wyborem chorego i efektem jego słabej woli czy niewłaściwego stylu życia, co jest krzywdzące dla tej grupy chorych. Tymczasem szczera rozmowa z lekarzem może być punktem zwrotnym w długim i często nieefektywnym procesie prób redukcji masy ciała i powrotu do zdrowia. Zdarza się, że chorzy bardzo często nie wiedzą, czego mogą oczekiwać od przedstawicieli systemu ochrony zdrowia, spotykają się też z niezrozumieniem, a nawet stygmatyzacją również w tym środowisku. W odpowiedzi na te potrzeby, z inicjatywy Instytutu Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej oraz Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości powstaje „Karta praw chorego na otyłość”, która jest próbą usystematyzowania aktualnego statusu chorego na otyłość w polskim systemie ochrony zdrowia.

7 czerwca obchodzony jest Światowy Dzień Świadomości Zespołu Tourette'a. Z tej okazji w tym roku w Galerii Stalowa w Warszawie otworzony zostanie wernisaż prac Wojtka Górskiego „Twarze Tourette'a”. Autor prac od lat zmaga się z tą chorobą. Nie uniemożliwiło mu to jednak realizacji życiowej pasji, jaką jest sztuka. Pacjenci z zespołem Tourette'a każdego dnia mierzą się ze stygmatyzacją, którą jaką niesie za sobą ta choroba. Dotyczy ona ok. 1% światowej populacji. To zaburzenie neurorozwojowe, charakteryzujące się występowaniem licznych tików ruchowych i głosowych. Objawiają się one gwałtownymi ruchami i niekontrolowanymi dźwiękami.

Samorząd lekarski przedstawia konkretne oczekiwania w związku z wyrażoną przez ministra Zdrowia wolą rozwiązania problemów z Państwowym Egzaminem Specjalizacyjnym (PES). Standaryzacja pytań i zwolnienie z ustnej części PES dla lekarzy, którzy uzyskali ocenę co najmniej dobrą z części pisemnej – to propozycje rozwiązań wskazane przez prezesa NRL Łukasza Jankowskiego w piśmie skierowanym do ministra zdrowia Adama Niedzielskiego (30 maja):

Choroby kręgosłupa i związany z nimi ból są istotnym problemem medycznym, społecznym i ekonomicznym z uwagi na ich powszechne występowanie i ciągle wzrastającą liczbę chorych w ogólnej populacji. Stanowią jedną z najczęstszych przyczyn zgłoszeń do lekarza rodzinnego.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że społeczeństwo będzie miało coraz większe zapotrzebowanie na leczenie schorzeń kręgosłupa, w tym stenozy kanału kręgowego, a także deformacji kręgosłupa. Należy jednak nie zapominać o rzadszych przyczynach bólów kręgosłupa, na przykład chorobie Baastrupa czy też uogólnionej samoistnej hiperostozie szkieletu.  Dlatego podstawowa wiedza na najwyższym poziomie na temat etiopatogenezy, objawów klinicznych, diagnostyki i leczenia chorób kręgosłupa jest niezbędna dla lekarzy rodzinnych.

Alergiczny nieżyt nosa jest zapaleniem błony śluzowej nosa o podłożu uczuleniowym, charakteryzującym się wyciekaniem wydzieliny z nosa i jej ściekaniem po tylnej ścianie gardła. Często występuje także kichanie, niedrożność nosa i jego świąd, zaczerwienienie i uczucie świądu spojówek oczu. W leczeniu farmakologicznym alergicznego nieżytu nosa można stosować różne grupy leków. Najskuteczniejsze w terapii omawianego schorzenia są glikokortykosteroidy (GKS) donosowe. Ich zastosowanie korzystnie wpływa na wszystkie objawy choroby, również te ze strony oczu. Początek działania występuje po 2–8 godzinach od podania GKS donosowych.

Nadciśnienie tętnicze jest jednym z najważniejszych modyfikowalnych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. W 2021 r. zostało wydane stanowisko ekspertów Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (ESH) dotyczące właściwego wykonywania pomiarów ciśnienia tętniczego w gabinetach lekarskich, samodzielnych pomiarów wykonywanych przez pacjentów w domu, 24-godzinnego monitorowania ciśnienia (ABPM), a także pomiarów w miejscach publicznych.  Stosowanie ABPM pozwala na wielokrotne odczyty ciśnienia tętniczego poza gabinetem lekarza, w zwykłym otoczeniu pacjenta. 

Kamica nerkowa jest częstym schorzeniem występującym u 5–20% populacji. W przebiegu tej choroby w drogach moczowych wytrącają się nierozpuszczalne złogi. Zwykle dotyczy to ludzi młodych i czynnych zawodowo,  co stanowi problem nie tylko medyczny, ale także społeczny. U mężczyzn szczyt zachorowań przypada na 30.–40. r.ż., a u kobiet 30. –40. oraz 50.–65. r.ż. Typowym objawem kamicy jest kolka nerkowa. Pojawienie się objawów często poprzedza długi okres kamicy bezobjawowej. Kamicę można rozpoznać na podstawie badań obrazowych, takich jak: zdjęcie rentgenowskie przeglądowe, ultrasonografia, spiralna tomografia komputerowa, urografia. Wykonywanie badań ultrasonograficznych pozwala wykryć złogi w nerkach na wczesnym etapie rozwoju choroby. Leczenie polega na usuwaniu istniejących kamieni, jak i na ograniczaniu czynników ryzyka. Leczenie zachowawcze kamicy opiera się na stosowaniu leków przeciwbólowych oraz spazmolitycznych. Natomiast do stosowanych zabiegów urologicznych należą: pozaustrojowa litotrypsja falą uderzeniową, elastyczna ureteroskopia, przezskórna nefrolitotomia.