Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest schorzeniem występującym na całym świecie, dotyczy ponad jednej trzeciej populacji. Alergiczny nieżyt nosa znacząco wpływa na jakość życia pacjentów. Zastosowanie donosowych sprayów z lekami antyhistaminowym, glikokortykosteroidami oraz irygacja nosa wodą morską pozwala na leczenie ANN, które charakteryzuje się wysoką skutecznością łagodzenia objawów, łatwością stosowania oraz bezpieczeństwem terapii.

Alergiczny nieżyt nosa (katar sienny, katar alergicznym) to choroba zapalna błony śluzowej nosa, wywołana nadmierną reakcją układu odpornościowego po ekspozycji na różne alergeny środowiskowe. Są nimi najczęściej: pyłki roślin (traw, chwastów i drzew), odchody roztoczy kurzu domowego (np. Dermatophagoides pteronyssinus, D. farinae), alergeny zwierząt domowych (psów, kotów, gryzoni, ptaków) – głównie naskórek, ślina, wydzieliny gruczołów, mocz – oraz zarodniki grzybów pleśniowych, np. Alternaria, Aspergillus, Cladosporium, Penicillium). W patofizjologii alergicznego nieżytu nosa można wyróżnić 2 główne fazy: wczesną i późną. W fazie wczesnej dochodzi do uwolnienia histaminy z mastocytów. W konsekwencji tego procesu występują charakterystyczne dla ANN objawy natychmiastowe, takie jak kichanie, wodnisty wyciek z nosa oraz świąd błony śluzowej. W fazie późnej, utrzymującej się przez wiele godzin, uczestniczą granulocyty kwasochłonne (eozynofile) oraz limfocyty T pomocnicze (Th2) i inne komórki układu immunologicznego. Ich aktywność odpowiada m.in. za utrwalenie stanu zapalnego, wystąpienie obrzęku i niedrożności nosa.  Całościowy mechanizm reakcji alergicznej jest bardzo złożony i w dalszym ciągu nie został do końca poznany na poziomie molekularnym. Znane są jednakże sposoby farmakologicznego oraz niefarmakologicznego leczenia i łagodzenia objawów ANN.