Choroby sercowo-naczyniowe (CV) stanowią główną przyczynę zgonów w Polsce. Jednym z najważniejszych sposobów leczenia pacjentów z przewlekłymi zespołami wieńcowymi jest długoterminowe stosowanie przez nich kwasu acetylosalicylowego (ASA). Mechanizm działania tego leku polega na nieodwracalnym hamowaniu centrum katalitycznego cyklooksygenazy (COX) typu 1, a w mniejszym stopniu COX-2. Dzięki hamowaniu COX-1 w płytkach krwi nie powstaje tromboksan i zmniejsza się ich agregacja. W prewencji wtórnej schorzeń CV zalecane jest przewlekłe stosowanie ASA w niewielkiej dawce, 75–100 mg/dobę. Jednoczesne stosowanie inhibitora pompy protonowej zaleca się u pacjentów przyjmujących lek przeciwpłytkowy z wysokim ryzykiem krwawienia. W części przypadków ASA jest podawany łącznie z innym lekiem przeciwpłytkowym – inhibitorem P2Y12. Taka terapia jest wykorzystywana najczęściej przez rok u pacjentów po przebytym ostrym zespole wieńcowym lub przez 1/2 roku po planowym wykonaniu zabiegu stentowania naczyń wieńcowych.

Żurawina amerykańska (Vaccinium makrocarpon) i europejska (Vaccinium oxycoccus) są bogatym źródłem bioaktywnych związków, które powinna zawierać zdrowa dieta. Żurawina jest bogata w polifenole, takie jak kwasy fenolowe, antocyjany i flawonoidy o właściwościach przeciwutleniających. Jest jednym z niewielu owoców bogatych w proantocyjanidyny (PAC), z wiązaniami typu A. W artykule przedstawiono informacje na temat składu chemicznego żurawiny i jej korzystnego wpływu na zdrowie człowieka, w szczególności jej wpływu na infekcje dróg moczowych. Z całą pewnością jagody żurawiny powinny stanowić integralną część profilaktyki i zdrowego odżywiania się oraz być wykorzystane przy opracowywaniu nowej żywności funkcjonalnej i suplementów diety.

Bóle głowy należą do najczęstszych chorób układu nerwowego. Na świecie zaburzenia o charakterze bólów głowy dotyczą blisko 40% populacji. Ich występowanie wpływa na codzienne funkcjonowanie pacjentów. Ból głowy może mieć różne przyczyny, a ich leczenie obejmuje zastosowanie różnych substancji czynnych, m.in aspiryny, paracetamolu i kofeiny. Związki te mogą być stosowane jako preparaty proste lub zawierające połączenie tych składników. Są skuteczne w przypadku epizodycznych bólów głowy, w tym migreny i napięciowych bólów głowy.

Diklofenak nadal jest jednym z najczęściej stosowanych niesteroidowych leków przeciwzapalnych na polskim rynku. Ostatnie doniesienia skupiają się przede wszystkim na możliwości kojarzenia diklofenaku z witaminami z grupy B. Postulowany w przeszłości wpływ witamin z grupy B na pracę ośrodkowego układu nerwowego, w tym na powstawanie, transmisję i odczuwanie bólu, nadal jest przedmiotem wielu badań. Ich wyniki są obiecujące. Najistotniejszym ograniczeniem zastosowania wszystkich NLPZ jest ich potencjalna toksyczność sercowo-naczyniowa oraz zdarzenia ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego. Okazuje się, ze preparaty łączone wykazują zdecydowanie większą skuteczność w leczeniu bólu niż jakikolwiek lek stosowany w monoterapii. Celem nadrzędnym jest szybkie i trwałe łagodzenie dolegliwości bólowych zarówno o charakterze receptorowym, jak i neuropatycznym, przy możliwie najniższym ryzyku działań niepożądanych. Przewaga diklofenaku nad pozostałymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi wynika z wielopostaciowej dostępności leku, dobrej ceny oraz braku interakcji z lekami z pozostałych pięter drabiny analgetycznej. Wprowadzenie preparatów łączonych pozwoliło zredukować dawki diklofenaku do submaksymalnych, co istotnie przełożyło się na spadek częstości zdarzeń niepożądanych typowych dla NLPZ.

Przeziębienie jest uważane na ogół za niegroźną chorobę zakaźną górnych dróg oddechowych, z przeważnie łagodnymi objawami. Jedną z dolegliwości są podrażnienia i bóle gardła. Preparaty roślinne mogą być stosowane jako terapia lub jako uzupełniające samoleczenie. Wiele roślin wykorzystuje się od wieków w medycynie tradycyjnej jako leki łagodzące objawy infekcji górnych dróg oddechowych, np. kaszel i ból gardła, gorączkę czy zatkany nos. Preparaty roślinne mogą być podawane w postaci herbatek, ekstraktów do picia, do płukania lub stosowane w inhalacji. W artykule przedstawiono przykłady leków roślinnych pomocnych w leczeniu chorób przeziębieniowych, szczególnie łagodzących bóle gardła, takich jak koszyczek rumianku, ziele tymianku, kwiat lipy, korzeń lukrecji, występujące w nich olejki eteryczne, a także produkty pszczele.

Ludzki metapneumowirus – HMPV jest obecny na całym świecie, występuje sezonowo, podobnie jak inne wirusy powodujące objawy grypopodobne, które mogą występować jednocześnie w sezonie infekcyjnym. Wzorzec sezonowości został zakłócony przez ograniczenia związane z pandemią COVID-19. Aktualnie nie ma dowodów na nietypowy wzrost zakażeń HMPV wśród dzieci w Polsce i w Unii Europejskiej, wykraczający poza typowe oczekiwania sezonowe. Nie ma również szczepionki zapobiegającej HMPV ani konkretnej terapii przeciwwirusowej do leczenia infekcji HMPV. Leczenie jest wspomagające, ponieważ infekcja w większości przypadków ustępuje samoistnie.

Niespecyficzne bóle kręgosłupa są zaliczane do najczęstszych dolegliwości narządu ruchu i stanowią jedną z najczęstszych przyczyn zgłoszeń do lekarza rodzinnego. Słaba  korelacja  wyników badań obrazowych z niespecyficznymi  bólami kręgosłupa sprawia, że podstawą w diagnostyce obrazowej kręgosłupa są standardowe zdjęcia radiologiczne wykonywane w dwóch projekcjach (AP oraz bocznej), a coraz częściej kluczową rolę odgrywają zdjęcia na stojąco (w pełnym obciążeniu). Należy również zwrócić uwagę na schorzenia współwystępujące u pacjentów, takie jak choroby układu sercowo-naczyniowego (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia), cukrzyca typu 2, alergie, depresja. Schorzenia współwystępujące mogą pogarszać jakość tkanek kręgosłupa i wpływać na percepcję bólu. Podstawą leczenia niespecyficznych bólów kręgosłupa jest farmakoterapia. Dobór farmakoterapii powinien być indywidualny. Niemniej jednak należy pamiętać, że samo stosowanie leków z uwagi na możliwe powikłania nie jest optymalnym sposobem terapii. Znaczenie ma również rehabilitacja, terapia manualna i psychoterapia. Do innych metod leczenia należy mezoterapia i pilates.

Ostatnio opublikowane, zaktualizowane wytyczne dwóch głównych towarzystw naukowych w Polsce w obszarze diagnostyki zaburzeń gospodarki lipidowej – Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Laboratoryjnej (PTDL) oraz Polskiego Towarzystwa Lipidologicznego (PTL) – wprowadzają  kilka istotnych zmian w stosunku do wcześniejszych zaleceń z roku 2020. Zwracają szczególną uwagę na zależną od kumulacji bogatych w triglicerydy lipoprotein (chylomikrony i VLDL) oraz ich remnantów hipertriglicerydemię, wprowadzając nową jej klasyfikację, uwzględniającą ryzyko miażdżycowej choroby sercowo-naczyniowej. Ważną zmianą jest rekomendacja nowego sposobu wyliczania stężenia cholesterolu LDL, co przyczyni się do bardziej precyzyjnego określenia podstawowego celu terapii hipolipemizującej i dokładniejszego oszacowania stopnia ryzyka pacjenta.

W czasie jesienno-zimowym najczęściej diagnozuje się infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych – przeziębienie, grypa, zapalenie gardła, oskrzeli, zatok. W czasie infekcji zaleca się inhalacje z odpowiednio dobranych stężeń wody morskiej. Inhalacje powodują zmniejszenie obrzęku i stanu zapalnego błony śluzowej nosa i zatok oraz zwiększają aktywność układu śluzowo-rzęskowego nabłonka dróg oddechowych. Ponadto poprzez rozrzedzenie zalegającej w drogach oddechowych wydzieliny wspomagają jej usuwanie i przyspieszają powrót pacjenta do zdrowia.

Długotrwały stres może być czynnikiem wywołującym i zaostrzającym wiele schorzeń, takich jak nadciśnienie tętnicze i cukrzyca, a także powodującym zaburzenia nastroju, lęk i depresję. Leki roślinne stanowią dobrą alternatywę w terapii stresu i napięcia nerwowego, szczególnie te z grupy adaptogenów. Przykładem jest Withania somnifera, znana również jako ashwagandha lub witania ospała, stosowana w ajurwedzie – tradycyjnej medycynie indyjskiej. W ostatnich latach nastąpił znaczny wzrost liczby doniesień na temat jej prozdrowotnych korzyści, a badania obejmują wiele aspektów zdrowia człowieka, w tym działanie neuroprotekcyjne, uspokajające i adaptogenne oraz wpływ na sen. Do grupy adaptogenów należy również P. incarnata – męczennica cielista stosowana jako tradycyjny ziołowy produkt leczniczy, który łagodzi objawy stresu psychicznego i ułatwia zasypianie, dostępny także jako suplement diety. Coraz większa liczba badań nad tymi surowcami zielarskimi wskazuje na ich potencjał jako cennych naturalnych środków w terapii stresu i napięcia nerwowego.

Ból to nieprzyjemne doznanie uczuciowe i emocjonalne, którego zadaniem jest wywołanie odruchowej reakcji obronnej. Jest to naturalny mechanizm, który zapewnił przetrwanie ludzkości. Niekorzystnym zjawiskiem jest negatywny wpływ bólu na jakość życia oraz codzienne funkcjonowanie człowieka. Zwłaszcza ból przewlekły, utrzymujący się powyżej 3 miesięcy, prowadzi do zmniejszenia komfortu życia, dlatego skuteczna ocena i leczenie bólu może przywrócić pacjenta do dobrostanu psychofizycznego. W związku z przedłużającą się długością życia oraz wielochorobowością coraz więcej osób skarży się na ból. Szeroka dostępność gamy leków przeciwbólowych niestety naraża pacjentów na szereg powikłań. W leczeniu bólu powinniśmy opierać się na wytycznych zawartych w drabinie analgetycznej.

Interdyscyplinarność jest dziś uważana za klucz do sukcesu terapeutycznego. Ma ona szczególne znaczenie w przypadku przewlekłego zapalenia zatok przynosowych (PZZP). Jego szybkie zdiagnozowanie i skuteczne leczenie nie jest możliwe bez udziału lekarza rodzinnego.

Zapalenie zatok przynosowych to powszechne schorzenie i jedna z najczęstszych przyczyn konsultacji lekarskich. Według ankiety przeprowadzonej na zlecenie naszej placówki w ostatnim roku problemy z zatokami miało 14% Polaków*. Objawy choroby znacząco wpływają na jakość życia pacjentów. Skarżą się oni m.in. na trudności ze swobodnym oddychaniem przez nos, spływanie wydzieliny po tylnej ścianie gardła oraz na pulsujący i przeszywający ból głowy, który nasila się przy pochylaniu do przodu.

W tym miejscu należy wspomnieć, że bóle głowy pochodzenia zatokowego są prawdopodobnie częstsze niż się sądzi. Oszacowano bowiem, że 5–6 na 10 bólów głowy uznanych za migrenę ma w rzeczywistości pochodzenie zatokowe. Warto to wziąć pod uwagę przed skierowaniem pacjenta do neurologa.

Hydroksymocznik jest jednym z najdłużej stosowanych leków przeciwnowotworowych w hematologii, zarejestrowanym w leczeniu chorób mieloproliferacyjnych (przewlekłej białaczki szpikowej, czerwienicy prawdziwiej, nadpłytkowości samoistnej, mielofibrozy), jak również niedokrwistości sierpowatokrwinkowej. Może być stosowany także jako składnik kremów u chorych na łuszczycę. Lek wykazuje działanie cytotoksyczne i antymitotyczne,
co pozwala na szybkie i skuteczne obniżenie wybranych parametrów morfotycznych krwi. Nie udało się dotąd wynaleźć leku o właściwościach zbliżonych do hydroksymocznika, który działałby w sposób bardziej selektywny i mniej toksyczny dla szpiku, przez co hydroksykarbamid pozostaje nadal lekiem pierwszego rzutu w leczeniu początkowych stadiów wyżej wymienionych chorób. Do zalet terapii hydroksymocznikiem zaliczamy przede wszystkim możliwość ambulatoryjnego przyjmowania leku, dobrą sterowność w zakresie dawkowania, niską cenę i wysoką dostępność na rynku.

Monakolina K występuje jako jeden ze składników obecnych w czerwonym fermentowanym ryżu. Ze względu na identyczną budowę jak lowastatyna wykazuje również takie samo działanie – korzystny wpływ na gospodarkę cholesterolową. Jako składnik zawarty w żywności jest wykorzystywana jednak powszechnie w suplementach diety wspomagających kontrolę poziomu cholesterolu. Działanie to zostało zatwierdzone przez Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w opinii wydanej w 2011 r. Panel EFSA wskazał jednocześnie, że korzystne działanie może być osiągnięte przy stosowaniu 10 mg monakoliny K dziennie. Na podstawie licznych badań naukowych wskazujących na duże wahania zawartości suplementów diety z monakoliną K, możliwość łączenia takich suplementów z lekami z grupy statyn, a tym samym wzrost ryzyka działań niepożądanych, EFSA zweryfikowała swoje stanowisko, wskazując, że dzienna porcja monakoliny K dostarczona z suplementów diety powinna być niższa niż 3 mg. Obecne ustawodawstwo europejskie dostosowane jest do tych zaleceń. Artykuł podsumowuje najważniejsze wnioski wynikające z opinii EFSA i przyczynę zmiany stanowiska.

Niedobór żelaza to stan, w którym jego zapasy w organizmie są zbyt niskie. Może to powodować objawy takie jak; zmęczenie, słaba koncentracja i niedokrwistość. Niedobór żelaza może być spowodowany utratą krwi, brakiem żelaza w diecie lub niektórymi schorzeniami. Leczenie może obejmować spożywanie pokarmów bogatych w żelazo i pokarmów bogatych w witaminę C, aby wspomóc wchłanianie żelaza, jak też przyjmowanie suplementów żelaza.

Niedobór żelaza jest najczęstszą przyczyną niedokrwistości. Anemia stanowi globalny problem zdrowotny, według danych dotyczy 1 mld ludzi na świecie. Żelazo to pierwiastek, który jest kluczowy dla zachowania zdrowia i dobrej kondycji organizmu. Jest jednym z podstawowych mikroelementów, które występują w organizmie człowieka i wpływają na jego prawidłowe funkcjonowanie. W organizmie człowieka występuje w: hemoglobinie (aż 70%), w enzymach, osoczu i białkach krwi (do 10%), mięśniach, tkankach, szpiku kostnym (ok. 20%), ferrytynie, hemosyderynie. Żelazo wpływa na prawidłowy transport tlenu do komórek. Jest również składnikiem mioglobiny, która odpowiada za magazynowanie tlenu.