W pracy opisano przypadek 24-letniego mężczyzny, który był konsultowany przez lekarza rodzinnego z powodu nasilonych bólów odcinka szyjnego kręgosłupa oraz miernie nasilonych bólów w obrębie stawów krzyżowo-biodrowych. W badaniach analitycznych oraz obrazowych (RTG szyjnego odcinka kręgosłupa, RTG stawów krzyżowo-biodrowych) nie stwierdzono istotnych odchyleń od normy, mogących sugerować występowanie spondyloartropatii. Dopiero w trakcie hospitalizacji w oddziale reumatologii u pacjenta rozpoznano zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa na podstawie odchyleń w wykonanym badaniu rezonansu magnetycznego stawów krzyżowo-biodrowych oraz podwyższonego stężenia antygenu HLA-B27.

Termin ,,spondyloartropatie’’ obejmuje choroby, w których dochodzi do zapalenia stawów kręgosłupa i tkanek okołokręgosłupowych, stawów obwodowych i przyczepów ścięgnistych więzadeł i ścięgien do kości. Do spondyloartropatii zalicza się: zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (nazywane również chorobą Bechterewa lub Mariego-Strumpella), łuszczycowe zapalenie stawów, reaktywne zapalenie stawów, spondyloartropatię młodzieńczą, zapalenia stawów w przebiegu nieswoistych zapaleń jelit, zespół SAPHO, zapalenie stawów związane z ostrym zapaleniem przedniego odcinka błony naczyniowej oka i spondyloartropatie niezróżnicowane. Odróżnia się postać osiową spondyloartropatii, w której dominują objawy ze strony kręgosłupa oraz postać obwodową, manifestującą się głównie zapaleniem stawów (najczęściej niesymetrycznym) kończyn dolnych i stawów krzyżowo-biodrowych. Zapalenie stawów kręgosłupa może współistnieć z zapaleniem stawów krzyżowo-biodrowych, wyprzedzać je lub – rzadziej – występować samodzielnie.