W pracy przedstawiono najczęstsze dermatozy zakaźne i niezakaźne zlokalizowane w obrębie zewnętrznych narządów płciowych u mężczyzn i kobiet. Rozpoczęto od świądu okolic anogenitalnych, który jest definiowany jako nieprzyjemne odczucie zmuszające do drapania skóry okolicy narządów płciowych i odbytu. Jednostką chorobową dość często występującą u obu płci jest liszaj twardzinowy i w pracy tej omówiono morfologię kliniczną i etiopatogenezę. Trafna diagnoza oraz odpowiednie postępowanie terapeutyczne są niezwykle ważne, ponieważ istnieje duże ryzyko bliznowacenia. Do dermatoz niezakaźnych w okolicy anogenitalnej należy liszaj płaski, łuszczyca okolicy narządów płciowych oraz rumień wielopostaciowy. 

Choroby nowotworowe są drugą pod względem częstości przyczyną zgonów w Polsce. Od prawie 30 lat obserwowana jest tendencja wzrostowa częstotliwości zachorowań i zgonów z ich powodu. Ponadto zgodnie z prognozami oczekiwane jest utrzymanie się tego trendu. W ostatnich latach pacjenci, w obliczu wyczerpania metod leczenia konwencjonalnego, coraz częściej sięgają po metody leczenia alternatywnego i uzupełniającego, w tym diety alternatywne, takie jak terapia Gersona, dieta ketogeniczna, dieta dr Budwig lub dieta makrobiotyczna.

Eksperci z Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej i Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego opracowali rekomendacje dotyczące bezpiecznego stosowania benzodiazepin (BZD). Benzodiazepiny są bardzo skutecznymi lekami, często wykorzystywanymi przez lekarzy POZ. Ze względu na potencjał uzależniający, niezwykle ważne jest ich stosowanie zgodnie z zleceniami oraz krótkoterminowo. Benzodiazepiny są grupą leków o wspólnym mechanizmie działania farmakologicznego i podobnej budowie, jednak czas działania i metabolizm poszczególnych leków różnią się. 

Jednym z rzadko występujących nowotworów tkanek miękkich jest mięsak gładkokomórkowy (leyomyosarcoma). Lokalizuje się najczęściej w obrębie kończyn i tułowia, jednak w ok. 10% przypadków występuje w przestrzeni zaotrzewnowej. Ujawnia się głównie w 5. i 6. dekadzie życia, częściej u mężczyzn. Artykuł przedstawia przypadek 40-letniej pacjentki przyjętej do szpitala z powodu pogorszenia stanu ogólnego, spadku masy ciała, bólów brzucha, wymiotów oraz zmian ogniskowych w wątrobie. W czasie hospitalizacji rozpoznano mięsaka gładkokomórkowego przestrzeni zaotrzewnowej.

Schorzenia układu sercowo-naczyniowego stanowią najczęstszą przyczynę chorobowości i śmiertelności w krajach rozwiniętych. Nie ma dokładnych danych dotyczących współwystępowania zmian skórnych u osób ze schorzeniami układu krążenia, jednak codzienna praktyka lekarska wskazuje, że jest to zjawisko bardzo częste. Zależności pomiędzy chorobami układu krążenia oraz skórą i błonami śluzowymi są wielopłaszczyznowe.

Polskie Towarzystwo Diabetologiczne co roku publikuje zalecenia dotyczące postępowania z chorym na cukrzycę. Rozpoznawanie cukrzycy oraz  znajomość najnowszych zaleceń jest istotnym elementem w pracy lekarza rodzinnego. Aby wcześnie rozpoznawać cukrzycę typu 2 i nieprawidłową glikemię, należy wykonywać regularne pomiary glukozy u pacjentów powyżej 45. r.ż. lub młodszych pacjentów z towarzyszącą otyłością oraz co najmniej jednym czynnikiem ryzyka dla cukrzycy typu 2.

Zakażenia układu moczowego należą do jednych z najczęściej występujących infekcji bakteryjnych w okresie dzieciństwa. Około 30% z nich może być spowodowanych  wadami układu moczowego. Nawracający charakter zakażeń predysponuje do uszkodzenia miąższu nerek. Z tego względu ważne jest przeprowadzenie  szybkiej  diagnostyki, aby zapobiegać kolejnym rzutom infekcji i towarzyszącym powikłaniom. W ostatnich latach od czasu publikacji wytycznych, dedykowanych dla lekarzy pierwszego kontaktu i pediatrów, wydanych przez Royal Collage od Physicans (RCP) w 1991 r., doszło do znacznych zmian w zakresie leczenia i diagnostyki pacjentów z zakażeniami układu moczowego.