Aktualnie wzrasta częstość występowania chorób alergicznych skóry, takich jak atopowe zapalenie skóry, pokrzywka czy alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Dermatozy te są wywołane przez alergeny – kontaktowe, wziewne oraz pokarmowe. Wykwity skórne są odzwierciedleniem obrazu polimorficznej reakcji zapalnej obejmującej naskórek i skórę właściwą. W postaci ostrej występuje silny świąd i rumień z tendencją do tworzenia się pęcherzyków. Zmiany przewlekłe charakteryzują się świądem, ale i suchością, lichenifikacją, złuszczaniem, nadmiernym rogowaceniem oraz przeczosami.
Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) jest wykorzystywany w leczeniu stanów lękowych i depresji od tysięcy lat. Ekstrakt z H. perforatum hamuje aktywność MAO oraz wychwyt zwrotny serotoniny, dopaminy oraz innych monoamin i prawdopodobnie zwiększa ekspresję receptorów serotoninowych. Dzięki temu działaniu, jak wykazały metaanalizy, H. perforatum łagodzi objawy łagodnej i umiarkowanie nasilonej depresji, a nawet prowadzi do remisji choroby z równą skutecznością co konwencjonalne leczenie, przy jednocześnie mniejszej liczbie powikłań i rezygnacji z leczenia ze względu na skutki uboczne leków.
Znaczący wzrost dostępności, a także stosunkowa łatwość wykonania badania ultrasonograficznego, w ostatnich latach przyczyniły się do większego wykrywania zmian ogniskowych w obrębie tarczycy. Wraz z tym pojawiły się skale TIRADS, które pomagają lekarzom w ocenie zmian ogniskowych, a także w podejmowaniu decyzji o kierowaniu pacjentów na biopsję diagnostyczną. Najpowszechniej stosowana w Polsce skala EU-TIRADS uwzględnia wielkość, echogeniczność, a także charakterystyczne znaleziska ultrasonograficzne w obrębie zmiany, które zgodnie z doniesieniami naukowymi zwiększają ryzyko jej złośliwości.
Sarkoidoza manifestuje się zmianami w wielu narządach. Charakteryzuje ją zmienny i niespecyficzny przebieg. Proces chorobowy w 90% przypadków obejmuje płuca i śródpiersie. W praktyce klinicznej diagnostyka obrazowa sarkoidozy płucnej i śródpiersiowej opiera się na ocenie klasycznych rentgenogramów i badaniu tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości. Typowe radiologiczne cechy sarkoidozy, takie jak symetryczna limfadenopatia śródpiersia czy rozsiane mikroguzki o dystrybucji perilimfatycznej, pozwalają na szybkie postawienie prawidłowego rozpoznania. Natomiast jeżeli sarkoidoza przebiega ze zmianami radiologicznie atypowymi, takimi jak jamy, duże guzy, czy płyn w opłucnej, postawienie prawidłowej diagnozy i wdrożenie odpowiedniego leczenia może się istotnie opóźnić.
Choroba z Lyme – borelioza to choroba wieloukładowa wywołana przez krętki Borrelia burgdorferi sensu lato (B. burgdorferi), przenoszone przez kleszcze twarde Ixodes ricinus. Częstość występowania choroby systematycznie wzrasta na świecie z uwagi na ciągłą migrację ludzi. Objawy skórne pojawiają się najwcześniej. Szybka diagnostyka tych zmian i następnie odpowiednie leczenie zapobiega późnym powikłaniom, które w głównej mierze mają charakter neurologiczny. Trzy główne postacie dermatologiczne choroby to rumień wędrujący, pseudochłoniak i przewlekłe zanikowe zapalenie skóry kończyn.
Świąd jest nieprzyjemnym odczuciem, które prowadzi do drapania. Może być objawem dermatoz, ale także innych schorzeń ogólnoustrojowych, neurologicznych czy psychicznych. Spośród chorób internistycznych najczęściej współistnieje z chorobami nerek, wątroby, układu endokrynologicznego czy hematologicznego. Szacuje się, że ok. 20-30% przypadków uogólnionego świądu jest wywołanych schorzeniami układowymi, dlatego ważna jest podstawowa diagnostyka celem ustalenia charakteru świądu. W wielu przypadkach pojawiający się świąd nie jest wynikiem choroby, a skutkiem farmakoterapii – świąd polekowy.
Sarkoidoza jest chorobą wieloukładową, występuje najczęściej u ludzi w wieku 20-40 lat, charakteryzuje się powiększeniem węzłów chłonnych wnęk oraz obecnością zmian śródmiąższowych płuc. W diagnostyce należy uwzględnić objawy kliniczne i radiologiczne oraz obecność ziarniniaków potwierdzoną badaniem histopatologicznym. U większości pacjentów obserwuje się spontaniczną remisję choroby. W leczeniu stosuje się kortykosteroidy, a w przypadku braku poprawy metotreksat, azatioprynę oraz przeciwciała anty-TNFα (tumor necrosis factor, czynnik martwicy nowotworów).
Benzodiazepiny (BZD) są jednymi z najczęściej stosowanych leków w podstawowej opiece zdrowotnej. To grupa leków o wspólnym mechanizmie dzia łania farmakologicznego i podobnej budowie, jednak czas działania i metabolizm poszczególnych leków się różnią. BZD wykazują działanie nasenne, uspokajające, przeciwlękowe, amnestyczne, prze ciwdrgawkowe i miorelaksacyjne. Warunkiem bezpiecznego leczenia jest stosowanie BZD zgodnie ze wska zaniami oraz przez krótki czas. Najważniejszą strategią unikania rozwoju tolerancji i uzależnienia jest stosowanie minimalnej skutecznej dawki leku krótkoterminowo. Najbezpieczniejsze jest stoso wanie benzodiazepin przez okres dwóch tygodni.
W pracy przedstawiono najczęstsze dermatozy zakaźne i niezakaźne zlokalizowane w obrębie zewnętrznych narządów płciowych u mężczyzn i kobiet. Rozpoczęto od świądu okolic anogenitalnych, który jest definiowany jako nieprzyjemne odczucie zmuszające do drapania skóry okolicy narządów płciowych i odbytu. Jednostką chorobową dość często występującą u obu płci jest liszaj twardzinowy i w pracy tej omówiono morfologię kliniczną i etiopatogenezę. Trafna diagnoza oraz odpowiednie postępowanie terapeutyczne są niezwykle ważne, ponieważ istnieje duże ryzyko bliznowacenia. Do dermatoz niezakaźnych w okolicy anogenitalnej należy liszaj płaski, łuszczyca okolicy narządów płciowych oraz rumień wielopostaciowy.
Choroby nowotworowe są drugą pod względem częstości przyczyną zgonów w Polsce. Od prawie 30 lat obserwowana jest tendencja wzrostowa częstotliwości zachorowań i zgonów z ich powodu. Ponadto zgodnie z prognozami oczekiwane jest utrzymanie się tego trendu. W ostatnich latach pacjenci, w obliczu wyczerpania metod leczenia konwencjonalnego, coraz częściej sięgają po metody leczenia alternatywnego i uzupełniającego, w tym diety alternatywne, takie jak terapia Gersona, dieta ketogeniczna, dieta dr Budwig lub dieta makrobiotyczna.
Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o