Jednym z prekursorów raka trzustki jest łatwy do rozpoznania i obserwacji wewnątrzprzewodowy brodawkowaty nowotwór śluzowy (intraductal papillary mucinous neoplasm – IPMN). Ze względu na ryzyko złośliwej transformacji u chorych z tym rozpoznaniem zaleca się wykonywanie kontrolnych badań obrazowych.

Według retrospektywnej analizy opublikowanej w JAMA Network Open IPMN bez niepokojących cech nie zwiększa jednak ryzyko zachorowania na raka trzustki w porównaniu z normalną populacją. Analizie poddano dane z Rochester Epidemiology Project. Pierwsza grupa obejmowała 2 114 osób powyżej 50. roku życia, u których w latach 2000-2015 wykonano tomografię komputerową jamy brzusznej. U 231 z nich (10,9%) rozpoznano IPMN. Drugą grupę stanowiło 320 chorych, u których rozpoznano raka trzustki w latach 2000-2019, w tym 31 (9,8%) z IPMN. W pierwszej grupie 81% pacjentów z IPMN nie miało cech wysokiego ryzyka lub niepokojących cech wg klasyfikacji Fukuoka. Zachorowalność na raka trzustki w tej grupie była podobna do tej u osób bez IPMN. Wśród chorych na raka trzustki osoby z IPMN miały, w porównaniu do osób bez IPMN, dłuższy czas przeżycia całkowitego oraz niższy udział nowotworów rozpoznanych w stadium rozsiewu.

Jeśli te obserwacje się potwierdzą, mogą zmienić obecne wytyczne nadzoru nad osobami z IPMN.