Nadciśnienie tętnicze bardzo często występuje w Polsce i jest jednym z głównych czynników ryzyka rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego. W 2024 r. eksperci Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) opublikowali nowe wytyczne dotyczące diagnostyki i leczenia nadciśnienia tętniczego oraz postępowania w przypadku podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego (BP). W wytycznych ESC podkreślono, że leczenie hipotensyjne powinno być włączane u wszystkich pacjentów z potwierdzonym nadciśnieniem tętniczym, niezależnie od ich ryzyka sercowo-naczyniowego. Ponadto terapię hipotensyjną włącza się u pacjentów z podwyższonymi wartościami BP w zależności od oszacowanego ryzyka ocenionego w skali SCORE2 (dla osób w wieku 40–69 lat) lub SCORE2-OP (dla osób w wieku 70–89 lat) oraz biorąc pod uwagę ich charakterystykę kliniczną. Decyzję o tym podejmuje się po 3 miesiącach od wprowadzenia zmian w stylu życia, jeśli BP nadal wynosi ≥ 130/80 mmHg. Do głównych, preferowanych klas leków wykorzystywanych w terapii hipotensyjnej należą: 1) leki działające na układ renina-angiotensyjna-aldosteron (ACEI lub ARB), 2) diuretyki tiazydowe lub tiazydopodobne, 3) dihydropirydynowe blokery kanałów wapniowych, 4) beta-adrenolityki.
Omawiany dokument ESC jest ważnym punktem odniesienia dla lekarzy kardiologów, hipertensjologów, ale ma też bardzo duże znaczenie dla lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) i innych pracowników systemu ochrony zdrowia. Wynika to z faktu, że lekarze POZ najczęściej stanowią pierwszy punkt kontaktu pacjenta z systemem ochrony zdrowia, w tym konsultacji z powodu zbyt wysokich wartości BP.

Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o