Program Koordynowanej Opieki nad Zawałem Serca (KOS-zawał) realizowany w ramach NFZ oferuje kompleksową opiekę po zawale mięśnia sercowego, obejmującą diagnostykę, terapię zgodną ze wskazaniami klinicznymi, rehabilitację kardiologiczną oraz ambulatoryjną opiekę specjalistyczną przez 12 miesięcy od momentu wystąpienia zawału serca. Wszystkie działania związane z opieką nad pacjentem organizuje i nadzoruje podmiot koordynujący. Wpływ Programu KOS-zawał został po raz pierwszy zanalizowany w trzyletnim okresie obserwacji przez ekspertów Grupy American Heart of Poland.

– Wyniki są rewelacyjne. U pacjentów uczestniczących w programie KOS-zawał wskaźnik śmiertelności na skutek powikłań po zawale wyniósł 11%, natomiast u osób nieobjętych programem 20% – mówi dr hab. n. med. prof. KAAF Piotr Buszman, kardiolog inwazyjny, dyrektor ds. badań przedklinicznych Centrum Badawczo-Rozwojowego American Heart of Poland.–  Wyniki badania KOS-zawał już wcześniej potwierdzały wczesną skuteczność tego programu, teraz możemy natomiast zaprezentować również wyniki długoterminowe, czyli w trzyletnim okresie obserwacji. Po raz pierwszy zostały one przedstawione podczas Kongresu Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz opublikowane na łamach czasopisma „Kardiologia Polska”.

Badana grupa składała się z 1972 pacjentów, 963 uczestniczyło w programie KOS-zawał w ośrodkach Grupy American Heart of Poland, a 1009 otrzymało standardową opiekę. Średnia wieku badanych pacjentów wynosiła 66-67 lat. Celem analizy była ocena występowania głównych, niekorzystnych zdarzeń sercowo-naczyniowych i mózgowo-naczyniowych u pacjentów objętych programem KOS-zawał po 3 latach od wystąpienia zawału mięśnia sercowego.

Z przeprowadzonych badań wynika przede wszystkim, że po 3 latach pacjenci włączeni do programu KOS-zawał utrzymują dalej z niego korzyść, mimo że sam program kończy się po roku. Po 3 latach od zawału serca badano wystąpienie niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych (major adverse cardiovascular events, MACE) –  w tym zgonu, kolejnego zawału serca, udaru mózgu i powtórnej rewaskularyzacji. Dodatkowo analizowano hospitalizację z powodu niewydolności serca (HF). Wykorzystano dopasowanie wyników skorelowanych (PSM) do dostosowania charakterystyk wyjściowych grup. Niewydolność serca to najczęstsze i najgorzej rokujące powikłanie, jakie może wystąpić po zawale serca i jest ogromnym problemem klinicznym i społecznym – wśród uczestników programu KOS-zawał liczba hospitalizacji z powodu niewydolności serca została zredukowana o ok. 30%. Analizy wykazały, że największe korzyści z udziału w programie czerpali ludzie młodsi – poniżej 65. r.ż., z dużymi zawałami STEMI oraz chorzy, którzy wyjściowo z powodu zawału serca mieli niską frakcją wyrzutową – podsumowuje prof. Buszman

Oprócz korzyści klinicznych przedstawione dane sugerują również wysoką opłacalność ekonomiczną programu KOS-zawał.