Immunoterapia w leczeniu osteoporozy

2020-04-29 Artykuł

Immunoterapia w leczeniu osteoporozy

Osteoporoza jest postępującą układową chorobą szkieletu, która dotyka głównie populację osób starszych, a szczególnie kobiet po menopauzie. W patogenezie biorą udział miejscowe i układowe czynniki regulatorowe funkcji komórek kostnych, w tym zaburzenia mechanizmów transdukcji sygnału i zmiany receptorowe, a także niedobór estrogenów. Leczenie standardowe obejmuje modyfikację stylu życia oraz środki anaboliczne i hamujące resorpcję kości. Obecnie immunoterapia przeprowadzana jest z użyciem denosumabu, ludzkiego przeciwciała monoklonalnego wobec RANKL. Do leków biologicznych należą także przeciwciała przeciwko sklerostynie i przeciwciała przeciwko Dickkopf-1, jednak pozostają one ciągle w fazie testów.

Osteoporozą dotknięte jest nawet 40% kobiet rasy białej po menopauzie, a odsetek ten, z racji starzejącej się populacji, będzie w przyszłości wzrastał. Złamanie kręgosłupa lub szyjki kości udowej wymaga hospitalizacji. W konsekwencji 12-miesięczne ryzyko śmierci wzrasta nawet do 20%, gdyż z pobytem w szpitalu wiążą się różne komplikacje, do których należą choroby zakrzepowo-zatorowe z powodu unieruchomienia oraz szpitalne zapalenie płuc. Osteoporoza dotyka niemal dwukrotnie rzadziej mężczyzn niż kobiet – według Tabatabaei-Malazy i wsp. jest to odpowiednio 17% i 34%. Szacuje się, że do 2050 r. na świecie liczba złamań kości biodrowej wzrośnie o 310% u mężczyzn i 240% u kobiet w porównaniu do 1990 r.

Czytaj pełny tekst

Autor: Piotr Kaczor , Magdalena Julia Jabłońska , lek. Kamil Leis , Martyna Jerks

Data publikacji: 2020-04-29

Źródło: "Gabinet Prywatny" nr 01/2020

Słowa kluczowe: osteoporoza, immunoterapia, denosumab, przeciwciała przeciwko sklerostynie, przeciwciała przeciwko Dickkopf–1

1. Rachner TD, Khosla S, Hofbauer LC. Osteoporosis: now and the future. The Lancet 377.9773 (2011):1276–1287.

2. Tabatabaei-Malazy O, Salari P, Khashayar P, Larijani B. New horizons in treatment of osteoporosis. DARU Journal of Pharmaceutical Sciences 25.1 (2017):2.

3. Raisz LG. Pathogenesis of osteoporosis: concepts, confl icts, and prospects. The Journal of clinical investigation 115.12 (2005):3318–3325.

4. Compston J, Cooper A, Cooper C, Gittoes N, Gregson C, Harvey N, et al. UK clinical guideline for the prevention and treatment of osteoporosis. Archives of osteoporosis 12.1 (2017):43.

5. Li X, Ominsky MS, Warmington KS, Morony S, Gong J, Cao J, et al. Sclerostin antibody treatment increases bone formation, bone mass, and bone strength in a rat model of postmenopausal osteoporosis. Journal of Bone and Mineral Research 24.4 (2009):578–588.

6. Jiang Y, Zhao JJ, Mitlak BH, Wang O, Genant HK, Eriksen EF. Recombinant human parathyroid hormone (1–34) [teriparatide] improves both cortical and cancellous bone structure. Journal of Bone and Mineral Research 18.11 (2003):1932–1941.

7. Nemeth EF, Goodman WG. Calcimimetic and calcilytic drugs: feats, flops, and futures. Calcified Tissue International 98.4 (2016):341–358.

8. Tsourdi E, Langdahl B, Cohen-Solal M, Aubry-Rozier B, Eriksen EF, Guañabens N, et al. Discontinuation of denosumab therapy for osteoporosis: a systematic review and position statement by ECTS. Bone 105 (2017):11–17.

9. Reginster JY, Seeman E, De Vernejoul MC, Adami S, Compston J, Phenekos C, et al. Strontium ranelate reduces the risk of nonvertebral fractures in postmenopausal women with osteoporosis: Treatment of Peripheral Osteoporosis (TROPOS) study. The journal of clinical endocrinology & metabolism 90.5 (2005):2816–2822.

10. Barrett-Connor E, Grady D, Sashegyi A, Anderson PW, Cox DA, Hoszowski K, et al. Raloxifene and cardiovascular events in osteoporotic postmenopausal women: four–year results from the MORE (Multiple Outcomes of Raloxifene Evaluation) randomized trial. Jama 287.7 (2002):847–857.

11. Delmas PD, Bjarnason NH, Mitlak BH, Ravoux AC, Shah AS, Huster WJ, et al. Effects of raloxifene on bone mineral density, serum cholesterol concentrations, and uterine endometrium in postmenopausal women. New England Journal of Medicine 337.23 (1997):1641–1647.

12. Bone HG, McClung MR, Roux C, Recker RR, Eisman JA, Verbruggen N, et al. Odanacatib, a cathepsin-K inhibitor for osteoporosis: a twoyear study in postmenopausal women with low bone density. Journal of Bone and Mineral Research 25.5 (2010):937–947.

13. Cummings SR, Martin JS, McClung MR, Siris ES, Eastell R, Reid IR, et al. Denosumab for prevention of fractures in postmenopausal women with osteoporosis. New England Journal of Medicine 361.8 (2009):756–765.

14. Bone HG, Bolognese MA, Yuen CK, Kendler DL, Wang H, Liu Y, et al. Effects of denosumab on bone mineral density and bone turnover in postmenopausal women. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism 93.6 (2008):2149–2157.

15. Diarra D, Stolina M, Polzer K, Zwerina J, Ominsky MS, Dwyer D, et al. Dickkopf–1 is a master regulator of joint remodeling. Nature medicine 13.2 (2007):156.

16. Ke HZ, Richards WG, Li X, Ominsky MS. Sclerostin and Dickkopf–1 as therapeutic targets in bone diseases. Endocrine reviews 33.5 (2012):747–783.

POWRÓT

reklama