W zapobieganiu wystąpienia schorzeń układu stomatognatycznego, jak i w ich diagnostyce szczególną rolę mogą odgrywać lekarze rodzinni. Do zadań lekarza rodzinnego należy edukacja kobiet w ciąży, rodziców na temat sposobów zapobiegania próchnicy u dzieci, a także zwracanie uwagi w grupach wysokiego ryzyka, m.in. w grupie pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego, w tym z cukrzycą typu 2, na możliwość wystąpienia chorób przyzębia. Należy zwrócić uwagę na fakt, że wyleczenie choroby przyzębia korzystnie wpływa na profil lipidowy pacjentów z dyslipidemią. Lekarz rodzinny powinien brać czynny udział w diagnostyce różnicowej bólów i zawrotów głowy oraz edukować pacjentów w zakresie zapobiegania wystąpieniu dysfunkcji narządu żucia. W przypadku występowania objawów laryngologicznych i/lub okulistycznych u pacjenta o niewyjaśnionej przyczynie, a także zaburzeń ruchomości żuchwy, trzasków i/lub trzeszczenia w stawach skroniowo-żuchwowych pojawiających się w czasie ruchów żuchwy lub podawanych przez chorych w wywiadzie, bólach twarzy umiejscowionych w różnych okolicach, bólach głowy w okolicy skroni, czoła i/lub pod potylicą, lekarz rodzinny powinien wziąć pod uwagę występowanie dysfunkcji w obrębie narządu żucia. Istotną rolę w zapobieganiu chorobom układu stomatognatycznego powinno także odgrywać zachęcanie matek do karmienia piersią.
Zęby próchnicowe są drugą najpoważniejszą przyczyną chorób ogniskowych, zaraz po schorzeniach laryngologicznych. W świetle przytoczonych faktów nieocenioną staje się pomoc lekarza rodzinnego w profilaktyce próchnicy. Lekarz rodzinny jest pierwszy, przed lekarzem dentystą, z którym spotyka się matka z dzieckiem i to na nim spoczywa obowiązek pouczenia rodziców, jak przeciwdziałać próchnicy. Mylne jest przekonanie rodziców, że nie ma potrzeby należytej dbałości o zęby mleczne. Należy zwrócić uwagę na fakt, że bakterie kariogenne mogą kolonizować bezzębną jamę ustną. Stwierdzono, że przed ukazaniem się zębów mlecznych kolonizują one grzbiet języka.
Rola lekarzy rodzinnych w profilaktyce choroby próchnicowej powinna polegać przede wszystkim na edukacji rodziców dziecka oraz dokładnym zebraniu wywiadu o nawykach dietetycznych rodziców i dziecka. Każde badanie dziecka powinno uwzględniać stan jego uzębienia , a w szczególności badania dzieci w ramach bilansów.
Kwestionariusz ankietowy CAMBRA (ang. Caries Management By Risk Assessment) to narzędzie służące do oceny ryzyka występowania próchnicy. Został opracowany w 2003 r. przez grupę ekspertów amerykańskich i skandynawskich na podstawie przeglądu literatury światowej. Dokument składa się z kwestionariusza dotyczącego dzieci w wieku od 0 do 5 lat, dzieci od 6. r.ż. i dla dorosłych.
- Czy zmiany torbielowate trzustki zwiększają ryzyko raka trzustki?
- Bylica roczna (Artemisia annua) – wpływ na układ odpornościowy
- Kardiologia w opiece koordynowanej
- Cukrzyca typu 2 i przewlekła choroba nerek – wybór leków przeciwcukrzycowych
- Nowa terapia dla pacjentów z miastenią
- Jak pomóc osobie z depresją?
- Pomoc dla pacjentów z rakiem dróg żółciowych
- Nowa pieczątka lekarska
- PLAGI POLSKIE 2024
- Ból neuropatyczny w praktyce lekarza rodzinnego
