W ostatnich latach rośnie świadomość zagrożenia związanego z zanieczyszczeniem powietrza, w tym cząstkami mikroplastiku. W badaniu XENAIR oceniono związek pomiędzy zanieczyszczeniem powietrza a ryzykiem zachorowania na raka piersi. Ubiegłoroczna analiza wykazała wzrost ryzyka zachorowania na nowotwór pod wpływem pięciu substancji, w tym dwóch endokrynnie czynnych – BaP i PCB153. Podczas tegorocznego kongresu European Society of Medcical Oncology (ESMO) przedstawiono wyniki analizy oceniającej wpływ narażenia na zanieczyszczenie atmosfery drobnym pyłem zawieszonym (PM2.5, PM10 i NO2) u 2,4 tys. chorych na raka piersi oraz 3 tys. zdrowych kobiet.

Wzrost narażenia na zanieczyszczenie powietrza drobnymi cząstkami stałymi (PM2.5) o 10 μg/m³ (odpowiadający w przybliżeniu różnicy w średnim stężeniu pyłów PM2,5 na obszarach wiejskich i miejskich w Europie) zwiększał ryzyko raka piersi o 28%. Mniejszy wzrost ryzyka zachorowania na raka piersi odnotowano u kobiet narażonych na wysokie zanieczyszczenie powietrza cząstkami stałymi (PM10 i NO2). Efekt ten nie był zależny od stanu menopauzalnego kobiet. Wykazano również pozytywny, ale nieistotny związek dla PM2.5 dla raków piersi z obecnością receptora estrogenowego. Wcześniej udowodniono, że zanieczyszczenia powietrza może zmieniać architekturę piersi. Kolejnym celem powinno być sprawdzenie, czy zanieczyszczenia promują kancerogenezę komórek piersi z wcześniejszymi zaburzeniami genetycznymi, np. poprzez procesy zapalne, podobnie jak u niepalących chorych na raka płuca.

W październiku 2022 r. Komisja Europejska zaproponowała obniżenie limitu cząstek stałych PM2.5 w powietrzu z obecnych 25μg/m³ do 10 μg/m³ w 2030 r. ESMO wezwało do dalszych działań pozwalających obniżyć tę granicę do 5 μg/m³, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia. We wrześniu 2023 r. na posiedzeniu Parlamentu Europejskiego przedstawiono raport dotyczący jakości powietrza, sugerując Komisji Europejskiej przyjęcie limitu zgodnego z wytycznymi ESMO.