Osoby, które przeszły zawał serca szybciej tracą zdolności poznawcze w porównaniu z rówieśnikami, którzy nie przebyli zawału – wynika z badania opublikowanego w JAMA Neurology. Eksperci kampanii Akcja Kardioprotekcja podkreślają, że pogorszenie zdolności poznawczych może mieć realny wpływ na codzienne funkcjonowanie, a co za tym idzie na ogólny stan psychiczny. 

Stan psychiki pacjenta po zawale serca może być bardzo zróżnicowany i zależeć od wielu czynników, takich jak: przebieg zawału i jego powikłania, indywidualne doświadczenia, wsparcie społeczne i medyczne, a przede wszystkim wykorzystanie możliwości kompleksowej rehabilitacji. Niektórzy pacjenci mogą odczuwać silny lęk, depresję, stres i poczucie bezradności, podczas gdy inni mogą być bardziej pozytywnie nastawieni i zdeterminowani, aby wrócić do pełni zdrowia.

– Po przebytym zawale pacjenci często odczuwają lęk, niepokój, bezradność i zagubienie w nowej sytuacji. Obawiając się ponownego ataku serca, ograniczają swoją aktywność fizyczną, zawodową i społeczną. Zawał serca często wywołuje uczucie smutku, beznadziejności, braku energii oraz utraty zainteresowania życiem, a bywa, i to nierzadko, że chorzy popadają w depresję. Wszystko to nie tylko pogarsza komfort życia, ale wpływa także na rokowanie – podkreśla prof. dr hab. n. med. Ryszard Piotrowicz z Narodowego Instytutu Kardiologii, ekspert kampanii Akcja Kardioprotekcja.

Ważne jest, aby pacjenci po zawale serca otrzymali wsparcie psychologiczne. Psycholog, psychoterapeuta lub specjalista ds. rehabilitacji kardiologicznej mogą pomóc pacjentom w poradzeniu sobie z lękiem, depresją, stresem oraz  wdrożeniu zmian zdrowego stylu życia.

– Pacjent już w ostrym okresie choroby  na sali intensywnej terapii/oddziale kardiologicznym, w ramach I etapu kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej powinien uzyskać wsparcie psychologiczne. Rozmowa z pacjentem, wyjaśnianie sytuacji, w której się znalazł, przyczyni się do zmniejszenia napięcia psychicznego i wzmocnienia poczucia bezpieczeństwa. Po wypisie ze szpitala (najpóźniej po 2-4 tygodniach), w ramach II etapu wczesnej kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej chory powinien spotkać się z psychologiem, który oceni jego kondycję psychiczną i zaleci stosowne postępowanie (m.in. w jaki sposób radzić sobie ze stresem). Poprawie stanu psychicznego sprzyjają także indywidualnie dopasowane formy treningu fizycznego. Po zakończeniu wczesnej rehabilitacji wyedukowany pacjent powinien realizować prozdrowotny tryb życia: redukować czynniki ryzyka chorobowego, wdrożyć aktywny fizycznie tryb życia, zmodyfikować swoje odżywianie, a także w wielu przypadkach swój system wartości w życiu – dodaje prof. Piotrowicz.

Wycofanie się z życia społecznego po przebytym zawale jest dość powszechną reakcją u niektórych pacjentów, wynikającą z obawy, że powrót do normalności  może zwiększyć ryzyko wystąpienia  kolejnego incydentu sercowego.

– W tym przedmiocie wiele zależy od stanu klinicznego pacjenta, ciężkości przebytego zawału, ale na pewno nie jest wskazana całkowita izolacja chorego od  relacji społecznych. Rekonwalescencja psychosocjologiczna to silne wsparcie chorego w odzyskiwaniu sił do walki o własne zdrowie i w powrocie do funkcjonowania w rodzinie, zawodzie, społeczeństwie. Choć opieka bliskich (rodzina i przyjaciele) spełnia tutaj kluczową rolę, to niezwykle ważne są relacje ze współpracownikami, przełożonymi, znajomymi itd. Zwykła rozmowa, bycie razem oraz bliskość w codziennych czynnościach są bardzo ważne. W związku z tym warto zachęcać pacjentów do kontaktów społecznych – podkreśla prof. Ryszard Piotrowicz.

Więcej: www.kardioprotekcja.pl,

Webinary: Kardioprotekcja | webinar | Page Array