Według danych Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu (POLSPEN) na podstawie ankiety przeprowadzonej w 2021 r. – 85% studentów oraz lekarzy praktykujących w polskich szpitalach deklaruje, że nie byłoby w stanie samodzielnie zainicjować i przeprowadzić interwencji żywieniowej. Obecnie nie dysponujemy danymi pochodzącymi z lecznictwa otwartego. Wydaje się jednak, że stosowanie terapii żywieniowej w podstawowej opiece zdrowotnej też może stanowić duży problem i wyzwanie dla lekarzy pierwszego kontaktu.

Leczenie żywieniowe skraca czas leczenia, poprawia przeżywalność chorych, zmniejsza liczbę powikłań  dotychczas prowadzonego leczenia.

Niedożywienie wydaje się być niedocenionym problemem  w gabinetach lekarzy pierwszego kontaktu. Niestety nie dysponujemy wiarygodnymi danymi oceniającymi ten problem w codziennej praktyce lekarza POZ.

Skalę problemu niedożywienia w Polsce przybliżają coroczne badania prowadzone w ramach Nutrition Day  wspieranych przez Polskie Towarzystwa Żywieniowe (POLSPEN i PTŻK). Dane te dotyczą pacjentów przyjmowanych do szpitala i przebywających w warunkach szpitalnych.

Ponad 30% chorych jest niedożywionych podczas przyjęcia do szpitala, a u dalszych 20–30% niedożywienie pogłębia się podczas pobytu w szpitalu. Te liczby są bardzo  niepokojące, wskazują na skalę niedożywienia chorych i wysokie prawdopodobieństwo powrotu niedożywionego pacjenta ze szpitala do gabinetu lekarza pierwszego kontaktu.