Definicja Międzynarodowego Stowarzyszenia Badania Bólu opisuje ból jako subiektywnie przykre i negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne, powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę̨ (tzw. nocyceptywnych) lub zagrażających ich uszkodzeniem. Wśród licznych opioidowych leków przeciwbólowych znaczące miejsce zajmuje buprenorfina. W artykule przedstawiono charakterystykę buprenorfiny oraz jej zastosowanie w terapii różnych rodzajów bólu.
Buprenorfina znajduje zastosowanie przede wszystkim w leczeniu ostrego i przewlekłego bólu. W postaci wstrzyknięć oraz tabletek podjęzykowych podawana jest przed zabiegami operacyjnymi oraz w bólach różnego pochodzenia o umiarkowanym i dużym nasileniu (np. w bólu występującym podczas zawału serca, bólach pourazowych lub neuralgicznych oraz w bólu przewlekłym u pacjentów bez i ze schorzeniami onkologicznymi, w tym w przypadku bólu przebijającego, który charakteryzuje się tym, że jest ostry, napadowy, gwałtownie narastający). Tabletki z buprenorfiną mogą być podawane także pacjentom stosującym plastry w przypadku występowania efektu końca dawki. Lek ten w postaci systemów transdermalnych (plastrów) jest stosowany w leczeniu przewlekłego bólu, m.in. u chorych na nowotwory.
Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o