Pełne wyniki przełomowego badania III fazy EMPEROR-Preserved wskazują, że empagliflozyna zapewnia bezprecedensową, 21-procentową redukcję ryzyka względnego wystąpienia złożonego pierwszorzędowego punktu końcowego w postaci zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych lub hospitalizacji z powodu niewydolności serca u dorosłych pacjentów z niewydolnością serca z zachowaną frakcją wyrzutową (HFpEF) w porównaniu z placebo. 

Korzyść ta była niezależna od frakcji wyrzutowej i występowania cukrzycy, co potwierdza, że empagliflozyna jest pierwszą i jedyną terapią przynoszącą znaczną poprawę wyników leczenia u pełnego spektrum pacjentów z niewydolnością serca. Wyniki przedstawiono na Kongresie Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) 2021 i opublikowano w czasopiśmie The New England Journal of Medicine. Analizy podstawowego drugorzędowego punktu końcowego w ramach badania wykazały, że empagliflozyna zmniejsza także o 27% ryzyko względne pierwszej i kolejnej hospitalizacji z powodu niewydolności serca oraz znacznie spowalnia pogarszanie się czynności nerek.

W badaniu EMPEROR-Preserved uczestniczyło 5988 osób z niewydolnością serca. Spośród nich 4,005 miało frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF) powyżej 50%, a 1,983 miało LVEF między 40 a 50%. Uczestnicy badania zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej empagliflozynę 10 mg (n=2,997)  lub placebo (n=2,991)  raz na dobę. Dane dotyczące bezpieczeństwa terapii były zgodne z wcześniejszymi wynikami, co potwierdza dobrze ugruntowany profil bezpieczeństwa empagliflozyny.

Ponad 60 mln osób na całym świecie choruje na niewydolność serca, a u około połowy z nich występuje HFpEF, określana także jako rozkurczowa niewydolność serca. Z uwagi na rozpowszechnienie choroby, niekorzystne rokowanie oraz – jak dotąd – brak terapii o udowodnionych korzyściach klinicznych HFpEF uważa się za największą niezaspokojoną potrzebę medyczną w zakresie chorób sercowo-naczyniowych.