Leki podstawowe nie zawsze są wystarczająco skuteczne, a trwanie przy terapii eskalacyjnej czasem zupełnie mija się z celem – to tylko jeden z wniosków debaty „Więzi. Kontakty. Relacje. Koalicja na rzecz osób z SM”, która zainaugurowała polskie obchody Światowego Dnia Stwardnienia Rozsianego (30 maja). Podczas tego wydarzenia Polskie Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego zaprezentowało listę 11 postulatów, które pozwolą poprawić los chorych na SM. Jedną z najważniejszych kwestii, która wybrzmiała w czasie debaty PTSR, był ograniczony dostęp do leków II linii.

Leki podstawowe nie zawsze są wystarczająco skuteczne, a trwanie przy terapii eskalacyjnej czasem zupełnie mija się z celem. Bezpieczeństwo leków wysokoskutecznych (z II linii) potwierdziło się w perspektywie długoterminowej, niektóre z tych leków są stosowane już 14 lat – zaznaczył prof. Krzysztof Selmaj, kierownik Katedry Neurologii na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskim.

Ekspert dodał, że z czasem stosowania leków wysokoskutecznych ryzyko zachorowań na inne choroby malało. Co więcej, wyniki badań wskazują, że bezpieczeństwo leków wysokoskutecznych jest podobne do tego, jakie wiąże się ze stosowaniem leków podstawowych. Ocenę prof. Selmaja podzieli również inni klinicyści. Prof. Agnieszka  Słowik podkreśliła, że w  zakresie dostępu do leków II linii Polska ma jeszcze dużo do zrobienia. Przede wszystkim należy złagodzić kryteria wejścia do II linii. Z kolei prof. Halina Bartosik-Psujek przypomniała, że o problemach związanych

z przechodzeniem z I do II linii środowisko medyczne, w tym Sekcja Stwardnienia Rozsianego przy Polskim Towarzystwie Neurologicznym, mówi od dłuższego czasu.

Problem złagodzenia kryteriów jest palący. Nie ma powodu, aby przetrzymywać pacjentów zbyt długo w I linii – zaznaczyła prof. Halina Bartosik-Psujek.

Z ekspertką zgodził się prof. Krzysztof Selmaj. Według niego blokada przejścia pacjentów z I do II linii to sytuacja zawstydzająca dla wszystkich – zarówno dla środowiska medycznego, które nie jest w stanie przekonać płatnika, jak również dla samego płatnika, który niewłaściwie leczy pacjentów.

Musimy doprowadzić do tego, by prawo europejskie było stosowane. Aktualne kryteria i parametry wejścia do II linii są „wzięte z sufitu” ­– skwitował prof. Krzysztof Selmaj.