Sekretarz Generalny ONZ, António Guterres, w oświadczeniu w ramach wytycznych dotyczących COVID-19 apelował o zjednoczenie i podejmowanie działań na rzecz zdrowia psychicznego w obliczu  pandemii. Drugim obszarem, obok zdrowia fizycznego, który atakuje wirus COVID-19, jest zdrowie psychiczne. Długotrwały stres, przedłużające się poczucie zagrożenia, niepewność niszczą psychikę. Sytuację pogarsza rzeczywisty lęk przed utratą zdrowia, a nawet życia swojego i bliskich, obawa o pracę lub szok po jej stracie, niepewność o jutro.

Najbardziej wyniszczające dla psychiki jest przedłużające się poczucie zagrożenia. Lęk przed nieznanym i poczucie zawieszenia powoduje, że umysł tworzy czarne scenariusze. Skupiamy się na negatywnych wiadomościach, a brak regularnych zajęć pogłębia poczucie zagubienia i utratę sensu życia. W Polsce z reguły bardzo starannie skrywamy problemy natury psychologicznej. To kolejny temat tabu w naszym społeczeństwie. Umiejętnie skrywane wcześniej stany depresyjne i lęki teraz mogą wybuchnąć ze zdwojoną siłą” – twierdzi Izabela Kielczyk, psychoterapeuta i psycholog biznesu.

Dodatkowo ogromnym obciążeniem dla psychiki jest z pozoru nieszkodliwe przebywanie w domu. Izolacja i ograniczanie swobodnego poruszania się, brak kontaktów społecznych i możliwości korzystania z dotychczasowych zajęć przyniosą smutek, niepokój i depresję.

Podczas długotrwałego zamknięcia w umyśle włącza się myślenie katastroficzne. Pozbawieni możliwości rzeczywistej konfrontacji ze światem zewnętrznym, tworzymy jego własny obraz. Izolacja wzmaga poczucie bezpiecznego, domowego azylu i niebezpieczeństwa czekającego na zewnątrz. Zaczynamy obsesyjnie bać się wychodzenia z domu w obawie przed zagrożeniem i w związku z irracjonalnym lękiem przed narażeniem się na zakażenie na zewnątrz. Bardzo trudno będzie teraz wrócić do normalnego funkcjonowania. Bez fachowej pomocy psychologa może być to w wielu przypadkach niemożliwa” – mówi Izabela Kielczyk.