Osoby, które przeszły udar mózgu, oraz ich rodziny potrzebują wsparcia. Potrzebne jest stworzenie kompleksowego modelu opieki nad osobami po udarze. – Największym problemem pozostaje brak kompleksowego systemu wsparcia dla pacjentów po udarze. Chorzy często są pozostawieni sami sobie, a ich bliscy nie mają dostatecznego dostępu do informacji ani pomocy w organizacji dalszego leczenia – mówi dr Włodzimierz  Dłużyński, prezes Fundacji Udaru Mózgu.

Jednym z kluczowych wyzwań jest ograniczony dostęp do refundowanej rehabilitacji oraz nowoczesnych terapii, takich jak leczenie toksyną botulinową, które mogłoby znacząco poprawić komfort życia pacjentów ze spastycznością poudarową. To jedno z najczęstszych powikłań po udarze, które powoduje nadmierne napięcie mięśniowe i ogranicza sprawność ruchową pacjenta. Leczenie toksyną botulinową należy do najskuteczniejszych metod terapii, jednak ze względu na dotychczasowe ograniczenia programu lekowego B.57 wielu pacjentów nie mogło skorzystać z tej formy leczenia.

– Wystąpiliśmy do Ministerstwa Zdrowia z prośbą o usunięcie barier ograniczających dostęp do toksyny botulinowej. W szczególności zależało nam na zniesieniu kryterium konieczności przyjęcia pozycji stojącej przy kwalifikacji do leczenia, co dla wielu pacjentów było nieosiągalne – powiedział prezes Dłużyński. Fundacja zwróciła również uwagę na konieczność zapewnienia terapii toksyną botulinową nie tylko w ramach szpitali, ale również w ośrodkach rehabilitacyjnych, zakładach opiekuńczo-leczniczych czy hospicjach.

W odpowiedzi na pismo Fundacji Ministerstwo Zdrowia poinformowało, że w wyniku działań organizacji oraz analiz Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji (AOTMiT) udało się rozszerzyć wskazania dla toksyny botulinowej na kolejne grupy pacjentów oraz znieść wymóg przyjęcia pozycji stojącej przy kwalifikacji do leczenia. To duży krok naprzód, który zwiększy dostępność terapii dla wielu chorych. Ponadto dokonano zmian w programie lekowym B.30, umożliwiając leczenie toksyną botulinową dzieci po udarze oraz rozszerzając wskazania o inne schorzenia neurologiczne.

Fundacja wskazuje na liczne obszary wymagające dalszych działań. Jednym z najważniejszych postulatów pozostaje stworzenie systemu koordynowanej opieki nad pacjentem po udarze, w tym wprowadzenie tzw. nawigatora udarowego, który pomógłby chorym i ich rodzinom odnaleźć się w systemie ochrony zdrowia.Dodatkowo Fundacja podkreśla konieczność zwiększenia liczby ośrodków oferujących rehabilitację oraz skrócenia kolejek do świadczeń. I zapowiada dalsze działania na rzecz poprawy sytuacji pacjentów.