Artykuł przedstawia przypadek pacjentki z nawracającą objawową hiponatremią, która wielokrotnie była powodem hospitalizacji. Pacjentka przyjmowała w nieregularnych odstępach czasowych domięśniowe iniekcje z betametazonu o przedłużonym działaniu z powodu reumatoidalnego zapalenia stawów, co najprawdopodobniej doprowadziło do rozwinięcia się wtórnej niedoczynności kory nadnerczy, a zmienny odstęp pomiędzy poszczególnymi dawkami przyczyniał się do wystąpienia jej objawów.

Najczęstszą przyczyną wtórnej niedoczynności kory nadnerczy (WNKN) jest zahamowanie osi podwzgórze-przysadka-nadnercza przez długotrwałe stosowanie glikokortykosteroidów, na skutek ujemnego sprzężenia zwrotnego. Ich stosowania wymagają schorzenia m.in. układu oddechowego, układu ruchu, choroby autoimmunologiczne, nowotwory układu krwiotwórczego. Ryzyko rozwoju WNKN wynika z drogi podania leku, dawki, czasu jego stosowania oraz rodzaju stosowanego preparatu. Jest ono wielokrotnie większe podczas leczenia drogą doustną i dostawową niż przy stosowaniu miejscowym na skórę, wziewnie lub donosowo.

Opis pacjentki

79-letnia pacjentka została przyjęta do Oddziału Chorób Wewnętrznych w czerwcu 2022 r. z powodu hiponatremii, obrzęków kończyn dolnych, ogólnego osłabienia, nudności, wymiotów treścią pokarmową oraz występującego od około 2 tygodni jadłowstrętu. Z załączonej dokumentacji medycznej wynikało, że pacjentka wcześniej kilkakrotnie była hospitalizowana z powodu hiponatremii, hipokaliemii i okresowo występujących objawów niewydolności krążenia.