Wapń jest składnikiem mineralnym niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Stanowi istotny składnik tkanki kostnej. Ponadto jest substancją pośredniczącą, przetwarzającą bodziec chemiczny, fizyczny lub hormonalny na określony skutek biologiczny (np. wydzielanie przez komórkę określonych enzymów, hormonów). Wapń wchodzi w skład wszystkich błon komórkowych oraz organelli subkomórkowych (błony mikrosomalne, mitochondrialne), regulując ich przepuszczalność dla różnych substratów. Wpływa w istotny sposób na aktywność różnych enzymów. Niektóre z nich ulegają aktywacji pod wpływem jonów wapniowych, inne natomiast –inhibicji. Wapń jest także niezbędny w procesach krzepnięcia krwi, przeniesienia stanu pobudzenia w nerwach lub w synapsach oraz skurczu mięśni poprzecznie prążkowanych. Zmniejsza przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych, dzięki czemu wykazuje działanie przeciwwysiękowe, przeciwalergiczne i przeciwzapalne.

Nieodpowiednia podaż wapnia wpływa m.in. na utratę tkanki kostnej oraz ryzyko wystąpienia osteoporozy.  Na niedobór wapnia szczególnie narażone są kobiety w okresie pomenopauzalnym, wówczas bowiem spadek stężenia estrogenów przyczynia się także do spadku wchłaniania wapnia w jelicie cienkim, stwarzając zagrożenie wystąpienia osteoporozy. Badania nad spożyciem wapnia w Polsce wskazują, że jest ono niedostateczne i nie pokrywa zapotrzebowania dziennego. W utrzymaniu normokalcemii istotną rolę ma odpowiednia podaż aktywnej formy witaminy D oraz dodatkowa suplementacja preparatami magnezu. Istotną rolę w utrzymaniu właściwego stanu tkanki kostnej odgrywa podaż takiego pierwiastka śladowego, jakim jest cynk. Wydaje się, że łączne przyjmowanie wapnia, magnezu, witaminy D oraz cynku w postaci suplementów diety może przyczynić się do minimalizacji tempa ubytku tkanki kostnej związanego z wiekiem.