W pracy przedstawiono koncepcję koordynowanej opieki zdrowotnej oraz fundamentalne kierunki jej działania. Zaprezentowano schemat działania opieki koordynowanej w naszym kraju na przykładzie endoprotezoplastyki, ze szczególnym uwzględnieniem endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Omówiono zadania lekarza na poszczególnych etapach tego procesu. Przedstawiono również doświadczenia międzynarodowe w zakresie opieki koordynowanej i wynikające z nich propozycje dla Polski.

Pierwszym programem opieki koordynowanej (KOZ) w Polsce był program wprowadzony przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ), dotyczący opieki kompleksowej nad kobietą w ciąży. Zgodnie z projektem koordynowanej opieki okołoporodowej (KOC) do 6. tygodnia po porodzie kobietą ciężarną będzie opiekował się jeden zespół lekarzy i położnych. Kolejnym wprowadzonym programem była opieka koordynowana u pacjentów kwalifikowanych do zabiegu endoprotezoplastyki stawowej. Następnie opracowano program kompleksowej opieki nad pacjentem po zawale mięśnia sercowego (KOS-zawał). Wprowadzono pilotażowy program POZ+ dotyczący kompleksowej opieki nad pacjentem podstawowej opieki zdrowotnej, który potrwa 2 lata. Kolejne projekty dotyczące opieki koordynowanej, obejmujące inne jednostki chorobowe, znajdują się na różnych etapach procedowania.