Choroby związane ze zwiększonym wydzielaniem kwasu solnego w żołądku należą ostatnio do jednych z najczęstszych powodów zgłaszania się pacjentów do lekarza. Obecnie najsilniejszymi i szeroko stosowanymi lekami hamującymi wydzielanie żołądkowe są inhibitory pompy protonowej (H+/K+ ATP-azy) w komórkach okładzinowych. Leki te podawane w dawkach standardowych skutecznie zmniejszają podstawowe oraz stymulowane wydzielanie kwasu w żołądku. Ze względu na wieloletnie doświadczenie kliniczne potwierdzające ich skuteczność i bezpieczeństwo są one teraz jednymi z najszerzej stosowanych leków. Powodują szybkie ustąpienie dolegliwości u największego odsetka chorych. Właściwości te oraz korzystny profil farmakologiczny sprzyjają ich powszechnemu stosowaniu nie tylko w terapii krótkotrwałej, ale również przewlekle.
Długotrwałe podawanie inhibitorów pompy protonowej zwiększa możliwość wystąpienia istotnych działań niepożądanych, obejmujących zaburzenia wchłaniania witamin i mikroelementów, ryzyko powikłań infekcyjnych dróg oddechowych i przewodu pokarmowego, śródmiąższowe zapalenie nerek, rozwój osteoporozy czy następstwa wtórnej hipergastrynemii. Na podstawie prowadzonych badań oceniających możliwość wystąpienia tych działań ubocznych opracowane zostały wskazania i proste algorytmy postępowania w stosowaniu tych leków. Pozwala to maksymalnie zwiększyć bezpieczeństwo terapii inhibitorami pompy protonowej, bez konieczności rezygnowania z ich stosowania u chorych narażonych na wystąpienie powikłań polekowych, uzyskujących korzyści podczas leczenia uciążliwych schorzeń.
Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o