Ból – subiektywnie przykre oraz jednoznacznie negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniu albo opisywanym w kategoriach takiego uszkodzenia. Wśród licznych leków opioidowych przeciwbólowych znaczące miejsce zajmuje chlorowodorek tramadolu. W artykule przedstawiono charakterystykę tramadolu oraz jego zastosowania w terapii różnych rodzajów bólu.
Tramadol zaliczany jest do syntetycznych opioidowych leków przeciwbólowych o średniej sile działania. Lek ten to nieselektywny agonista receptorów: µ, δ, k, ze szczególnym pokrewieństwem do receptora µ. Tramadol w centralnym układzie nerwowym hamuje zwrotny wychwyt serotoniny i noradrenaliny. Taki wpływ na neuroprzekaźniki zmienia sposób odbierania bólu i tym samym poprawia właściwości przeciwbólowe leku. Tramadol dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Podany doustnie wykazuje ok. 5-krotnie słabsze działanie od morfiny podanej tą samą drogą, a podany pozajelitowo działa ok. 10-krotnie słabiej od morfiny podanej analogicznie. Po podaniu doustnym stężenie maksymalne osiągane jest po ok. 2 godzinach, przy czym efekt analgetyczny rozpoczyna się już po 15-30 minutach i utrzymuje do ok. 3-4 godzin.
- Czy zmiany torbielowate trzustki zwiększają ryzyko raka trzustki?
- Nowa terapia dla pacjentów z miastenią
- Cukrzyca typu 2 i przewlekła choroba nerek – wybór leków przeciwcukrzycowych
- Jak pomóc osobie z depresją?
- Pomoc dla pacjentów z rakiem dróg żółciowych
- Nowa pieczątka lekarska
- PLAGI POLSKIE 2024
- Podhalańskie Dialogi Medyczne
- PLAGI POLSKIE – III edycja
- Wiurs RSV groźny także dla osób powyżej 60. roku życia
