Bezsenność należy do najczęstszych problemów zdrowotnych. W terapii bezsenności zalecane są metody niefarmakologiczne. Jednak jeśli nie przynoszą one efektów, zaburzenia snu są ciężkie i powodują pogorszenie jakości życia, może być konieczne włączenie leczenia farmakologicznego. Do leków zarejestrowanych w terapii bezsenności należą niebenzodiazepinowe leki nasenne (NBDZ, Z-leki) oraz niektóre benzodiazepiny. Nowym lekiem w grupie NBDZ stosowanym w leczeniu bezsenności jest eszopiklon, który cechuje się korzystnym profilem bezpieczeństwa oraz dobrą tolerancją, szczególnie wśród osób po 65. r.ż.
Znajomość diagnostyki i leczenia zaburzeń snu wśród lekarzy różnych specjalności jest niezwykle istotna i przydatna w praktyce. Najważniejszym celem w terapii zaburzeń snu jest poprawa funkcjonowania pacjenta w ciągu dnia. W celu postawienia diagnozy bezsenności pierwotnej należy wykluczyć inne zaburzenia psychiczne, m.in. depresję, zaburzenia lękowe, uzależnienie od substancji psychoaktywnych. Istotne w diagnostyce różnicowej są również leki przyjmowane przez pacjenta. Część bowiem często stosowanych substancji w leczeniu farmakologicznym może jako działanie niepożądane dawać zaburzenia snu (m.in. statyny, leki beta-adrenolityczne, preparaty zawierające teofilinę).
Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o