Sarkoidoza manifestuje się zmianami w wielu narządach. Charakteryzuje ją zmienny i niespecyficzny przebieg. Proces chorobowy w 90% przypadków obejmuje płuca i śródpiersie. W praktyce klinicznej diagnostyka obrazowa sarkoidozy płucnej i śródpiersiowej opiera się na ocenie klasycznych rentgenogramów i badaniu tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości. Typowe radiologiczne cechy sarkoidozy, takie jak symetryczna limfadenopatia śródpiersia czy rozsiane mikroguzki o dystrybucji perilimfatycznej, pozwalają na szybkie postawienie prawidłowego rozpoznania. Natomiast jeżeli sarkoidoza przebiega ze zmianami radiologicznie atypowymi, takimi jak jamy, duże guzy, czy płyn w opłucnej, postawienie prawidłowej diagnozy i wdrożenie odpowiedniego leczenia może się istotnie opóźnić.
Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o