reklama
2020-01-31
Artykuł
Ciąża jest szczególnym okresem w życiu każdej kobiety. W tym czasie przyszłe mamy doświadczają szeregu zmian adaptacyjnych mających charakter hormonalny, immunologiczny i metaboliczny. Wszystkie one mają istotny wpływ na cały organizm, w tym także na największy ludzki organ, jakim jest skóra. Rozmaite zmiany dermatologiczne w mniejszym lub większym stopniu dotyczą wtedy niemal wszystkich kobiet. Większość z nich jest zupełnie naturalna w czasie ciąży i nie stanowi zagrożenia dla matki i dziecka, a po porodzie ulega w różnym stopniu wycofaniu. Liczne dermatozy powstałe przed ciążą mogą w jej trakcie ulegać poprawie, ale też znacznemu zaostrzeniu. Pomimo swojego fizjologicznego charakteru, w tym okresie mogą pojawiać się także pewne specyficzne jednostki chorobowe, które stwarzają zagrożenie dla prawidłowego przebiegu ciąży. Znajomość ich charakterystyki jest kluczowa dla specjalistów ginekologii, dermatologii oraz medycyny rodzinnej. Umożliwia ona jak najszybszą diagnostykę oraz prawidłowe leczenie, dając szansę na szczęśliwe urodzenie zdrowego dziecka.
Stan skóry ciężarnych chorujących na łuszczycę zwykle wyraźnie poprawia się, jednak nawet u kilkunastu procent pacjentek może dojść do nasilenia dolegliwości. Istnieją pojedyncze doniesienia o możliwym wpływie łuszczycy na zwiększenie ryzyka porodu przedwczesnego oraz niską masę urodzeniową noworodka, ale brak jednoznacznych dowodów, czy istotniejszego wpływu nie niosą jednak inne współistniejące czynniki ryzyka. Bardzo rzadką, ostrą postacią łuszczycy krostkowej uogólnionej, pojawiającą się zazwyczaj w drugiej połowie ciąży lub w okresie poporodowym, jest liszajec opryszczkowaty. W fałdach, a następnie na całym ciele pojawia się nasilony rumień, na podłożu którego tworzą się jałowe krosty. Wykwitom skórnym towarzyszą gorączka i dreszcze, pacjentki zgłaszają ogólne złe samopoczucie i osłabienie. Istnieje prawdopodobieństwo rozwoju objawów niedoczynności przytarczyc, a nawet zapalenia otrzewnej, niewydolności nerek i obwodowej neuropatii. W leczeniu bardzo istotna jest stała współpraca lekarzy specjalistów, ze zwalczaniem niedoborów elektrolitowych i białkowych oraz monitorowaniem stanu ogólnego.
reklama
Redaktor poleca
Info
reklama
Najczęściej czytane
- Nowoczesne leczenie dla chorych z WZJG
- Kardiologia w opiece koordynowanej
- Potrzeby pacjentów wentylowanych mechanicznie
- Cukrzyca typu 2 i przewlekła choroba nerek – wybór leków przeciwcukrzycowych
- Światowy Dzień PZZPzPN
- Bylica roczna (Artemisia annua) – wpływ na układ odpornościowy
- Problemy psychiczne pacjentów po zawale serca
- 10 korzyści dla pacjentów ze stosowania zopiklonu
- V Forum Serce Pacjenta
- Czy zmiany torbielowate trzustki zwiększają ryzyko raka trzustki?
