Układ moczowy stanowi częstą lokalizację zakażeń u dzieci. Celem wykonania badań obrazowych jest poszukiwanie nieprawidłowości, które będą predysponowały do wystąpienia określonych objawów chorobowych. Ultrasonografia z uwagi na dużą dostępność i brak narażenia na promieniowanie jonizujące jest najczęściej stosowaną metodą obrazowania. Badania radiologiczne prowadzone przy udziale promieni rentgenowskich, m.in. cystografia mikcyjna, pielografia, tomografia komputerowa, powinny być wykonywane jedynie w uzasadnionych przypadkach. Rezonans magnetyczny znajduje coraz większe zastosowanie diagnostyczne u dzieci, jednak zwykle wiąże się z koniecznością przeprowadzenia badania w narkozie. Praca ma na celu dokonanie przeglądu metod obrazowania układu moczowego u dzieci, a także zwrócenie uwagi na wskazania i przeciwwskazania do wykonania poszczególnych badań.

Schorzenia układu moczowego należą do częstych przyczyn dolegliwości u pacjentów pediatrycznych. Wiele jednostek chorobowych może być skutecznie diagnozowanych przez doświadczonych specjalistów bez konieczności wykonywania badań obrazowych, jednak ich przeprowadzenie jest wymagane, aby postawić precyzyjne rozpoznanie. Pełnią one istotną funkcję w monitorowaniu skuteczności zastosowanego leczenia. Na przestrzeni lat obserwuje się znaczny postęp badań radiologicznych, jednak w zakresie obrazowania układu moczowego w dalszym ciągu podstawową metodą pozostaje ultrasonografia (USG). Radiografia (RTG), tomografia komputerowa (TK), jak i rezonans magnetyczny (MR), czy też badania scyntygraficzne pełnią funkcje pomocnicze.