Bóle stawowe są jednymi z najczęściej zgłaszanych przez pacjentów dolegliwości. Ich przyczyną mogą być przebyte urazy, choroba zwyrodnieniowa stawów czy stany związane z procesem zapalnym, autoimmunologicznym, np. reumatoidalne zapalenie stawów. Oprócz odciążania stawu, schładzania bolącego miejsca (elementy postępowania szczególnie ważne w ostrej fazie choroby) i fizjoterapii, często konieczne jest zastowanie leków o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, w tym niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Do tej grupy należy diklofenak.
Jego działanie polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz, enzymów uczestniczących w syntezie mediatorów stanu zapalnego – prostaglandyn. Diklofenak w większym stopniu hamuje aktywność indukowalnej cyklooksygenazy typu 2 (COX-2) niż aktywność konstytutywnej COX-1. Diklofenak po przyjęciu doustnym wchłania się prawie całkowicie z przewodu pokarmowego, przenika do osocza krwi i do płynu maziowego. W płynie maziowym osiąga maksymalne stężenie po ok. 2–4 godzinach od osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu krwi.
- Zastosowanie połączenia diklofenaku z witaminami z grupy B w leczeniu bólu
- Niespecyficzne bóle kręgosłupa – trudności diagnostyczne i lecznicze oraz sposoby ich rozwiązywania
- Ostra porfiria wątrobowa
- Nowy lek dla chorych z tętniczym nadciśnieniem płucnym
- Wybór terapii dla pacjentów z nowotworami krwi
- Nowa aplikacja Polskiego Towarzystwa Onkologicznego
- Nowoczesna immunoterapia dla pacjentek z rakiem szyjki macicy
- Nieodwołane wizyty lekarskie – problem systemu ochrony zdrowia
- Leki złożone w terapii bólów głowy
- Sen ważny dla higieny mózgu
