W artykule przedstawiono zasady leczenia farmakologicznego łagodnego rozrostu stercza z omówieniem podstaw etiopatogenezy, diagnostyki i strategii leczenia chorych. Farmakoterapia sprowadza się do blokowania receptorów alfa-1 adrenergicznych i znosi napięcie mięśniówki gładkiej w sterczu oraz szyi pęcherza.
Drugi punkt uchwytu to blokowanie enzymu 5-alfa-reduktazy, które jest przyczyną atrofii nabłonka stercza. Liczne badania dowiodły, że w monoterapii i leczeniu skojarzonym obu grup leków stwierdzono poprawę (większą w terapii skojarzonej) w zakresie objawów, jakości życia i wartościach przepływu cewkowego (szczególnie Qmax). Gdy przeważają objawy podrażnienia mięśniówki pęcherza, dominujące znaczenie mają preparaty antycholinergiczne w opanowywaniu pęcherza nadreaktywnego OAB – overactive bladder, stanowiącego komponent LUTS (lower urinary tract symptoms). Postacie choroby zaawansowane klinicznie wymagają leczenia chirurgicznego (obecnie ok.10%).
Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o