Każde krwawienie z dróg rodnych pojawiające się poza terminem miesiączki jest niepokojące i zawsze powinno to skłonić kobiety do wizyty u ginekologa. W przypadku kobiet w wieku rozrodczym, czyli miesiączkujących, nieprawidłowe krwawienia mogą być związane z zaburzeniami hormonalnymi. 

– Punktem alarmowym krwawień z dróg rodnych są krwawienia u kobiet, które już przestały miesiączkować, czyli tych będących po menopauzie. W tych przypadkach takie objawy nie powinny w ogóle się zdarzyć. Każda taka sytuacja wymaga dalszej diagnostyki w obawie przed ryzykiem raka trzonu macicy, czyli raka endometrium – mówi dr n. med. Magdalena Bizoń, ginekolog onkolog w Szpitalu LUX MED Onkologia przy ul. św. Wincentego w Warszawie.

Nowotwór można operować najnowszymi metodami, z wykorzystaniem chirurgii robotycznej. Zabiegi są refundowane przez NFZ.

– W przypadku pacjentek młodych, w wieku rozrodczym, czyli miesiączkujących, w pierwszej kolejności należy wykluczyć nieprawidłowości w obrębie narządu rodnego, takie jak polipy jamy macicy, mięśniaki macicy, ale także rozszerzyć diagnostykę hormonalną itp. – wyjaśnia dr n. med. Magdalena Bizoń.

Diagnostyka raka endometrium

Rak endometrium, czyli rak trzonu macicy, to najczęstsza choroba nowotworowa narządu rodnego kobiety. Jest także czwartym pod względem liczby zachorowań na wszystkie nowotwory u kobiet. Co roku w Polsce diagnozę słyszy ponad 6 tys. kobiet. Rozpoznanie choroby na wczesnym stopniu zaawansowania wydłuża czas do kolejnej wznowy, a czasami pozwala na całkowite wyleczenie. Od kilkunastu lat ginekolodzy onkolodzy obserwują wzrost zachorowalności na nowotwory trzonu macicy. 

Obecnie w przypadku rozpoznania każdego nowotworu niezbędne są badania obrazowe: lekarz może zlecić tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, a niekiedy również badania PET z użyciem izotopów. Warto pamiętać, że cytologia, którą pacjentki kojarzą jako najpopularniejsze badanie przesiewowe w kierunku nowotworów kobiecych, pomaga ocenić ryzyko raka szyjki macicy, a nie trzonu macicy.

–  Niekiedy zdarza się, że w wyniku cytologii pojawiają się atypowe komórki gruczołowe lub komórki raka gruczołowego, co może wskazywać na obecność raka gruczołowego kanału szyjki macicy lub jamy macicy. Mimo to cytologia nie jest dedykowanym badaniem przesiewowym w kierunku raka błony śluzowej macicy (raka endometrium) – wyjaśnia dr n. med. Magdalena Bizoń.

Niestety rośnie odsetek pacjentek umierających z powodu nowotworu trzonu macicy. 

–  Na podstawie ostatnich doniesień okazało się, że istotny wpływ na przeżywalność pacjentek z rakiem trzonu macicy ma typ genetyczny nowotworu. Zastosowanie leczenia adekwatnego do potwierdzonej mutacji daje wyższy odsetek wyleczeń. Ponadto zastosowanie metod chirurgii małoinwazyjnej skraca czas rekonwalescencji pacjentek i pozwala na szybsze włączenie leczenia uzupełniającego. Obecnie złotym standardem w leczeniu operacyjnym raka endometrium wg europejskich towarzystw ESGO, ESSMO i ESTRO1 jest chirurgia małoinwazyjna, czyli robotyczna i laparoskopia. W przypadku chirurgii robotycznej pacjentka przebywa w szpitalu 3-4 dni, a dzięki niezwykłej precyzji wykonania procedury i niewielkiej utracie krwi (najmniejsza w porównaniu do pozostałych technik operacyjnych) jakość życia pozostaje niezmienna, a okres rekonwalescencji jest krótszy – informuje dr n. med. Magdalena Bizoń.

Zabiegi robotyczne

– Operacje robotyczne są złotym standardem leczenia operacyjnego u pacjentek z rozpoznaniem raka trzonu macicy, a w szczególności otyłych oraz w starszym wieku, dla których pozostałe metody chirurgiczne mogą nieść duże ryzyko powikłań i zdecydowanie dłuższy czas rekonwalescencji po zabiegu – wyjaśnia dr n. med. Magdalena Bizoń.

Kwalifikacja do operacji metodą robotyczną powinna być przeprowadzona przez zespół ginekologów onkologów wykonujących tego typu zabiegi. Chirurgia robotyczna jest techniką bezpieczną o niebywałej precyzji i niewielkiej utracie krwi, co wpływa na szybszą rekonwalescencję. Przeprowadzenie operacji robotycznej wymaga stworzenia specjalnych zespołów interdyscyplinarnych, zespołu chirurgicznego i anestezjologicznego, aby zapewnić kompleksowość opieki w trakcie i po operacji.