Podczas tegorocznego kongresu American Society of Clinical Oncology przedstawiono wyniki analizy oceniającej wpływ nowoczesnych metod diagnostyki i leczenia raka piersi na prognozowaną umieralność. Wykorzystując cztery modele z Cancer Intervention and Surveillance Modeling Network (CI-SNET) oszacowano umieralność z powodu raka piersi w latach 2000-2017. Wyniki porównano z danymi z trzech badań klinicznych. Badania przesiewowe oraz nowe leki zmniejszyły

umieralność z powodu raka piersi, w stosunku do prognozowanej z 39,5% w roku 2000, do 56,5% w roku 2017. Największy spadek (o 69,5%) wystąpił u kobiet chorych na ER(+)/Her2(+) raka piersi, a najmniejszy u chorych na raka trójujemnego.

Mammografia zmniejszyła umieralność o 25-50%. Najmniejszy spadek obserwowano w grupie chorych na raka piersi ER+/Her2+, a największy u chorych na raka trójujemnego. Spadek umieralności względem prognoz u chorych leczonych z powodu wczesnego raka piersi, wzrósł z 35,8% w 2000 roku do 48,2% w 2017 r. Oszacowano, że postęp w leczeniu rozsianego raka związany jest ze zmniejszeniem ogólnej umieralności o 20%.

Średni czas przeżycia całkowitego od stwierdzenia rozsiewu wzrósł w grupach ER(+)/Her2(-), potrójnie ujemnej, ER+/Her2+, ER-/Her2+ odpowiednio z 1,7 do 3,5 roku, z 1 do 1,2 roku, z 1,7 do 4 lat oraz z 1,6 do 3,3 lat. W całej populacji średni czas przeżycia całkowitego od rozpoznania przerzutów do zgonu prawie się podwoił (z 1,48 w 2000 r. do 2,8 w 2017 r.).