Dzięki działaniom Stowarzyszenia Edukacji Diabetologicznej (SED) oraz Fundacji "Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja"  Ministerstwo Zdrowia i Narodowy Fundusz Zdrowia zaczęły rozważać m.in. wydzielenie  świadczenia edukacyjnego jako odrębnej procedury dla pacjentów z nowo zdiagnozowaną cukrzycą, a także wprowadzenie karty pacjenta diabetologicznego. Zatem rok 2014 może stać się przełomowy dla opieki diabetologicznej w Polsce.

Szerząca się na świecie epidemia cukrzycy nie omija Polski. Pod względem zachorowalności na cukrzycę nasz kraj zajmuje w Europie czwarte miejsce, a liczbę osób cierpiących na to schorzenie szacuje się już na 3 miliony. W bardzo szybkim tempie rosną też koszty cukrzycy i jej powikłań, dlatego staje się ona coraz większym obciążeniem dla budżetu państwa. W roku 2013 wydatkowano co najmniej 7 mld zł, tj. o 1 mld zł więcej niż szacowano rok wcześniej. W świetle prognoz, które mówią, że w 2030 r. w Polsce może już być 4,8 mln chorych na cukrzycę, rodzą się obawy o to, że budżet polskiej służby zdrowia może w całkiem niedalekiej przyszłości nie udźwignąć wydatków związanych z chorobą. Dlatego konieczne jest jak najszybsze wprowadzenie rozwiązań, które pomogą lepiej radzić sobie z epidemią cukrzycy i jej powikłaniami, a przez to zmniejszą koszty choroby.

We wrześniu z inicjatywy Stowarzyszenia Edukacji Diabetologicznej i Fundacji "Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja" zorganizowane zostało spotkanie, podczas którego pacjenci diabetologiczni razem z ekspertami w zakresie ochrony zdrowia sformułowali trzy rekomendacje dotyczące najważniejszych działań w tym zakresie. 

Zaproponowali, aby: 

1. Wydzielić świadczenie edukacyjne, jako odrębną procedurę dla pacjentów pierwszorazowych. Byłoby ono realizowane przez edukatora ds. diabetologii.
2. Wzorem najnowszych rozwiązań w onkologii wprowadzić kartę pacjenta z cukrzycą, która ułatwi dostęp do opieki wielospecjalistycznej.
3. Wypracować standardy opieki nad pacjentem diabetologicznym w zależności od stopnia zaawansowania choroby i indywidualnych cech pacjenta. Miałyby one zawierać schemat edukacji, optymalny schemat leczenia z uwzględnieniem dostępu do nowoczesnych terapii oraz plan hospitalizacji.

Prace nad szczegółami tych rozwiązań prowadzone były 2 grudnia 2014 r. z udziałem ekspertów z zakresu diabetologii i kardiologii oraz instytucji działających w obszarze diabetologii.

„Edukacja pacjenta z cukrzycą na temat zmiany stylu życia i przestrzegania zaleceń lekarskich odgrywa kluczową rolę w dobrej kontroli choroby i zapobieganiu powikłań cukrzycy, a to właśnie one generują największe koszty. Szczególnie ważne jest aktywne włączenie w ten proces edukatorów do spraw diabetologii” - powiedziała Beata Stepanow, prezes Stowarzyszenia Edukacji Diabetologicznej. Podkreśliła, że w ostatnim czasie udało się nawiązać dialog z Ministerstwem Zdrowia, które zaczęło rozważać wprowadzenie „diabetologicznej porady edukacyjnej” do tzw. koszyka świadczeń gwarantowanych. Resort nie wyklucza też wprowadzenia karty pacjenta z cukrzycą, która nie tylko pozwalałby dokumentować etapy leczenia chorego, ale też ułatwiałaby mu dostęp do opieki wielospecjalistycznej. Postulat ten mógłby zostać spełniony po wprowadzeniu elektronicznej dokumentacji pacjenta.

Założyciel Fundacji „Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja” Dariusz Gnatowski zwrócił uwagę, że chorzy na cukrzycę typu 2 wymagają indywidualizacji leczenia w zależności od etapu rozwoju cukrzycy, wieku, ogólnego stanu zdrowia i schorzeń dodatkowych. „Dlatego tak istotne jest wypracowanie standardów opieki nad pacjentem diabetologicznym, które to uwzględnią. Dzięki nim można będzie poprawić jakość i skuteczność terapii pacjentów z cukrzycą” - podkreślił.

Przedstawiciele pacjentów i edukatorów diabetologicznych ocenili, że w 2014 r. udało się poczynić pierwsze ważne kroki na drodze do poprawy opieki diabetologicznej w Polsce i wyrazili nadzieję, że efekty tego będą widoczne już w 2015 r.