Układ moczowy stanowi częstą lokalizację zakażeń u dzieci. Celem wykonania badań obrazowych jest poszukiwanie nieprawidłowości, które będą predysponowały do wystąpienia określonych objawów chorobowych. Ultrasonografia z uwagi na dużą dostępność i brak narażenia na promieniowanie jonizujące jest najczęściej stosowaną metodą obrazowania. Badania radiologiczne prowadzone przy udziale promieni rentgenowskich, m.in. cystografia mikcyjna, pielografia, tomografia komputerowa, powinny być wykonywane jedynie w uzasadnionych przypadkach. Rezonans magnetyczny znajduje coraz większe zastosowanie diagnostyczne u dzieci, jednak zwykle wiąże się z koniecznością przeprowadzenia badania w narkozie. Praca ma na celu dokonanie przeglądu metod obrazowania układu moczowego u dzieci, a także zwrócenie uwagi na wskazania i przeciwwskazania do wykonania poszczególnych badań.

Tomografia komputerowa znajduje niewielkie zastosowanie w ocenie schorzeń układu moczowego u noworodków. Obecnie tradycyjne badanie urograficzne jest coraz częściej i szerzej zastępowane przez badanie ultrasonograficzne (USG), tomografię komputerową (TK), czy też rezonans magnetyczny (MR), które umożliwiają lepszą ocenę miąższu nerek. Tomografia komputerowa wielorzędowa, wielofazowa, z zastosowaniem cienkich warstw, wykonana po dożylnym podaniu środka kontrastowego, jest aktualnie najlepszą metodą obrazowania służącą do wykrywania i oceny zmian guzowatych. W fazie natywnej, tj. przeglądowej (przed podaniem środka kontrastowego), po uzyskaniu obrazów od poziomu nerek do pęcherza moczowego poszukuje się złogów i zwapnień w drogach moczowych.