W leczeniu bólu ostrego stosowane są leki z różnych grup przeciwbólowych: NLPZ, paracetamol, opioidy. Istotny jest wybór leku dla poszczególnych przypadków oraz zastosowanie monoterapii lub terapii skojarzonej. Istotą terapii skojarzonej jest zwiększenie działania analgetycznego (addycja lub synergizm). Terapia skojarzona pozwala na zmniejszenie dawek leku oraz obniżenie występowania działań niepożądanych. W artykule przedstawiono charakterystykę wybranych leków przeciwbólowych.

Ból, zgodnie z definicją Międzynarodowego Towarzystwa Badania Bólu, to nieprzyjemne zmysłowe i emocjonalne odczucie o wysokiej lub bardzo wysokiej skali natężenia, towarzyszące istniejącemu lub zagrażającemu uszkodzeniu. Ból jest związany z działaniem bodźca bólowego na nocyceptory. Ma charakter wielowymiarowy, na który składają się m.in.: opis bólu i reakcja pacjenta, lokalizacja, wpływ na jakość życia i sprawność pacjenta, czas trwania, czynnik etiologiczny, np. uraz, proces chorobowy, interwencja chirurgiczna i wiele innych.