Firma Novartis ogłosiła wyniki badania klinicznego MONALEESA-3, które wykazały, że rybocyklib zapewnia statystycznie istotne wydłużenie czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival – OS). Jest to drugie badanie kliniczne III fazy, w którym leczenie skojarzone z zastosowaniem rybocyklibu spełniło drugorzędowe kryteria oceny końcowej związane z czasem przeżycia. Dane zostały przedstawione na kongresie Europejskiego Stowarzyszenia Onkologii Medycznej (European Society for Medical Oncology, ESMO) 2019.

W badaniu MONALEESA-3 oceniano skuteczność i bezpieczeństwo stosowania rybocyklibu w skojarzeniu z fulwestrantem w leczeniu kobiet po menopauzie z zaawansowanym rakiem piersi HR+/HER2-. Rybocyklib w skojarzeniu z fulwestrantem osiągnął drugorzędowy punkt końcowy związany z przeżyciem całkowitym, wykazując statystycznie znamienne wydłużenie okresu przeżycia wraz z 28% zmniejszeniem ryzyka zgonu (mediana OS nieosiągnięta vs. 40 miesięcy; HR=0.724; 95% CI:0.568-0.924; p=0.00455). Znaczne wydłużenie czasu przeżycia spełniło kryteria wczesnego przerwania badania. W 42. miesiącu szacunkowe wskaźniki dotyczące przeżycia wynosiły 58% dla terapii skojarzonej z rybocyklibem oraz 46% dla terapii wyłącznie fulwestrantem. Wyniki w podgrupach leczenia pierwszej i drugiej linii, w tym u pacjentek, u których nastąpiła wznowa w ciągu 12 miesięcy leczenia adiuwantowego, były spójne z całą populacją pacjentek w badaniu MONALEESA-3. W analizie tej osiągnięto medianę czasu przeżycia wolnego od progresji (ang. PFS – progression free survival) w pierwszej linii leczenia i wykazano, że rybocyklib w skojarzeniu z fulwestrantem posiada medianę PFS wynoszącą 33,6 miesięcy w porównaniu z 19,2 miesiącami w grupie stosującej placebo. Dodatkowo, potrzeba zastosowania chemioterapii została opóźniona u wszystkich pacjentek, które stosowały rybocyklib w skojarzeniu z fulwestrantem.

MONALEESA-3 to największe badanie (obejmujące 726 kobiet) mające na celu ocenę inhibitora CDK4/6 w skojarzeniu z fulwestrantem, jako opcja terapeutyczna dla kobiet po menopauzie. Badanie obejmowało kobiety bez wcześniejszego leczenia hormonalnego, w tym także kobiety nowo zdiagnozowane (de novo), kobiety, u których nastąpiła wznowa w ciągu 12 miesięcy od leczenia adiuwantowego oraz takie, u których przy zastosowaniu leczenia hormonalnego nastąpiła progresja choroby do stadium zaawansowanego.

Najczęstsze zdarzenia niepożądane stopnia 3/4, obserwowane w niniejszej analizie u pacjentek, które otrzymywały rybocyklib w skojarzeniu z fulwestrantem w porównaniu do pacjentek, które otrzymywały tylko fulwestrant, obejmowały neutropenię: (57,1% vs 0.8%), toksyczne zapalenie wątroby i dróg żółciowych (13,7% vs 5.8%), wydłużenie QTc (3,1% vs 1.2%), zaburzenia ze strony układu oddechowego (2,3% vs 3.3%) oraz choroby śródmiąższowe płuc (0,2% vs 0%).

Rybocyklib został zatwierdzony przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków w marcu 2017 r., a przez Komisję Europejską w sierpniu 2017 r. jako leczenie hormonalne w pierwszej linii u kobiet po menopauzie z HR+/HER2- miejscowo zaawansowanym lub rozsianym rakiem piersi w skojarzeniu z inhibitorem aromatazy, na podstawie wyników badania rejestracyjnego MONALEESA-2. W lipcu 2018 r. rybocyklib został zatwierdzony przez FDA w Stanach Zjednoczonych w leczeniu kobiet w wieku przed-, około- i pomenopauzalnym oraz wskazany do stosowania w skojarzeniu z fulwestrantem zarówno w leczeniu pierwszej, jak i drugiej linii u kobiet po menopauzie. Rybocyklib jest także wskazany do stosowania w skojarzeniu z fulwestrantem w leczeniu pierwszej lub drugiej linii kobiet przez FDA od lipca 2018 r. i EMA od grudnia 2018 r.