2017-09-14 Aktualności

W badaniu RE-DUAL PCI™ oceniano działanie przeciwzakrzepowe terapii dwulekowej z użyciem dabigatranu bez aspiryny u chorych z niezastawkowym migotaniem przedsionków (AF), u których wykonano przezskórną interwencję wieńcową (PCI) i wszczepienie stentu. Wyniki wskazują na istotnie niższy odsetek poważnych lub klinicznie znaczących, innych niż poważne, krwawień w przypadku terapii dwulekowej z użyciem dabigatranu w porównaniu do terapii trójlekowej z użyciem warfaryny.

Ryzyko wystąpienia pierwszorzędowego punktu końcowego oceny bezpieczeństwa było o 48% mniejsze w przypadku terapii dwulekowej z użyciem dabigatranu w dawce 110 mg i o 28% mniejsze w przypadku terapii dwulekowej z użyciem dabigatranu w dawce 150 mg (różnica względna), przy czym odsetki zakrzepowo-zatorowych działań niepożądanych były podobne. Obie dawki dabigatranu zostały zarejestrowane na całym świecie do stosowania w profilaktyce udaru mózgu u chorych z migotaniem przedsionków. Najnowsze wyniki badania zostały zaprezentowane na kongresie Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) w 2017 r. oraz jednocześnie opublikowane w czasopiśmie New England Journal of Medicine.

U ok. 20-30% chorych z migotaniem przedsionków (AF), którzy w celu obniżenia ryzyka udaru mózgu związanego z AF na stałe przyjmują doustny lek przeciwzakrzepowy (OAC), występuje jednocześnie choroba  wieńcowa. W związku z tym chorzy ci mogą wymagać wykonania zabiegu PCI z wszczepieniem stentu w celu poprawienia dopływu krwi do serca. Skojarzenie silnych leków przeciwzakrzepowych wchodzących w skład terapii trójlekowej z użyciem warfaryny i dwóch leków przeciwpłytkowych wiąże się z wyższymi odsetkami poważnych krwawień u tych chorych. W badaniu RE-DUAL PCItestowano alternatywną strategię leczenia: terapię dwulekową z użyciem dabigatranu i jednego leku przeciwpłytkowego, bez aspiryny. Wyniki były następujące:

· Częstość występowania pierwszorzędowego punktu końcowego (czas do wystąpienia poważnego lub klinicznie znaczącego innego niż poważne krwawienia):

     o    15,4% w przypadku terapii dwulekowej z użyciem dabigatranu w dawce 110 mg w porównaniu do  26,9% w przypadku terapii trójlekowej z użyciem warfaryny, co przekłada się na zmniejszenie ryzyka o 48%

     o    20,2% w przypadku terapii dwulekowej z użyciem dabigatranu w dawce 150 mg w porównaniu do 25,7% w przypadku terapii trójlekowej z użyciem warfaryny, co przekłada się na zmniejszenie ryzyka o 28%.

· W obu grupach stosowania terapii dwulekowej z użyciem dabigatranu odnotowano też niższe odsetki poważnych krwawień (gdy analizowano je osobno, według obu definicji poważnego krwawienia: ISTH* i TIMI**) oraz krwawień ogółem.

· Najważniejszy drugorzędowy punkt końcowy (łącznie zgon, zawał mięśnia serca, udar mózgu, zatorowość systemowa i nieplanowana rewaskularyzacja):

     o   wykazano podobny odsetek tych zdarzeń – o 13,7% w przypadku obu grup, w których stosowano terapię dwulekową z użyciem dabigatranu w porównaniu do 13,4% w przypadku terapii trójlekowej z użyciem warfaryny.

 

 

Copyright © Medyk sp. z o.o