2014-09-26 Artykuł

Polipy nosa to owalne struktury wpuklające się do światła jamy nosowej. Najczęściej powstają w przewodzie nosowym środkowym, na ścianie bocznej w okolicy kości sitowej. W patogenezie polipów znaczącą rolę odgrywa proces zapalny. W wyniku aktywacji komórek zapalnych – mastocytów, limfocytów oraz granulocytów dochodzi do obrzęku błony śluzowej, infiltracji śluzówki przez granulocyty. Polipy nosa często współistnieją z przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych. Wśród dolegliwości zgłaszanych przez pacjenta z polipami nosa występują: uczucie niedrożności nosa, katar, ból twarzy, upośledzony węch lub jego utrata, zaburzenia snu. U dzieci może występować chrapanie, mowa nosowa oraz stałe oddychanie przez usta. Ze względu na zapalne podłoże choroby w leczeniu przyczynowym glikokortykosteroidy (GKS) w postaci preparatów donosowych są lekiem z wyboru. Dzięki miejscowej aplikacji możliwe jest osiągnięcie sukcesu terapeutycznego przy minimalizacji ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Do najczęściej używanych preparatów należą krople z propionianem flutykazonu, które znacznie lepiej penetrują do przewodu nosowego środkowego w porównaniu z GKS w postaci aerozolu. Zawiesina donosowa może być stosowana w leczeniu skojarzonym z antybiotykami w przypadku infekcji bakteryjnej, a także łącznie z lekami przeciwwirusowymi.

Copyright © Medyk sp. z o.o